The Meaning of the Idiom “Million Dollar Question” The phrase “the million dollar question” is used in colloquial speech in many parts of the English speaking world. … It’s used when the speaker wants to signal that this particular question is the one that needs an answer to resolve a make-or-break situation.
Je hebt van die uitdrukkingen en woorden, die zo vaak gebruikt worden dat je je schouders er bij ophaalt. Het zegt je niets totdat je er ineens keihard tegen aan loopt en het kwartje valt. Tenminste zo ging het bij mij van de week. Ik kreeg een vraag van mijn leidinggevende naar aanleiding van mijn blog over armoede en schulden.
One million dollar question
Een vraag die me de kans gaf om nu echt te vertellen wat er moet gebeuren. De kans van mijn leven, mijn one million dollar question. De stress en verlamming sloegen toe, want mijn antwoord moest in een keer goed zijn. In mijn hoofd formuleerde ik allerlei vergezichten over een betere wereld.
Stop, terug naar de essentie, Damen. Die lieve leidinggevende van je vraagt wat we kunnen doen. Hij en jij en misschien jullie collega’s als je ze weet te inspireren. Gewoon op het werk, binnen je eigen team.
Weer rustig geworden, ging ik mijn eigen verhaal herlezen, wat was de essentie ervan? Wat ik wilde zeggen zit in vier zinnen.
Het leven van mensen met weinig geld of schulden is knap ingewikkeld.
Alle instanties waar mensen die hulp nodig hebben mee te maken krijgen, hebben het zo ingewikkeld gemaakt om die hulp te krijgen dat je een HBO-opleiding nodig hebt. Laten we als medewerkers van een gemeente speuren naar elke drempel in ons eigen huis en dan de vraag stellen: Kan dit niet slimmer?
Doen we de goede dingen, kijken we naar waar het beter kan en blijven we doorgaan met wat is afgesproken?
Dit is een gewetensvraag: houd ik me bezig met zaken die echt belangrijk zijn voor onze inwoners of is het mijn hobby geworden? Of ben ik alleen maar bezig met het etaleren van mijn eigen genialiteit?
Dat betekent elke ochtend voor het werk in de spiegel kijken: Doe ik de goede dingen, kijk ik waar het beter kan en blijf ik doen wat ik heb afgesproken?
De rationele benadering; voorlichting geven en werken aan bewustwording, is zinloos.
We kunnen bij de gemeente dus maar beter ophouden met het maken van mooie folders en voorlichtingsmateriaal of er in ieder geval niet veel van verwachten. Er zijn andere manieren om mensen in beweging te krijgen, manieren die slim inspelen op angsten en behoeften. ‘Je wilt toch niet dat je kind iets misloopt?’ Hiervoor kunnen we slim gebruik maken van wat de Amazons en Bol.coms van deze wereld al lang weten.
Ga het persoonlijke contact aan en ga op zoek naar verdwenen klanten.
Dat is wat de ombudsman al eerder zei en dat hebben we ons aangetrokken. We nodigen iedereen die zich meldt uit voor een gesprek. Daarna komen de formulieren pas en zonodig vullen we die samen in. We bellen, mailen en appen achter iedereen aan die daarna niet meer komt opdagen. In een enkel geval gaat iemand op huisbezoek. Meer aandacht werkt. We zouden er alleen meer tijd voor willen hebben.
Wat zouden we volgens jou nu moeten gaan doen?
Gekleurde Gedachten 