Ik haal het kartonnen AH keukentje van de zolder. Het idee is om dit voor de laatste keer te doen. Vanmiddag komt Hannah spelen. Ze is er al bijna te groot voor. Ik heb er pannetjes bij gekocht en een kookwekker. Tijdens de actie van AH kreeg je bij elke vijf euro aan boodschappen een zakje met keukenspulletjes. Ik stel me voor dat ik die aan Hannah mee geef als ze naar huis gaat. Mijn broer kan dan geen nee zeggen. Ben ik er mooi vanaf.
Het keukentje is van karton en is ingenieus ontworpen. Het ziet er wat nostalgisch met een zwart wit geblokt gootsteentje, een oventje en een heuse bestekla. Aan de voorkant zit een open haard en door het raampje kan de kleine kok bestellingen opnemen:
Wat wil je eten vandaag?
Of alle miniatuur etenswaren die niet meer nodig zijn naar buiten gooien. In de loop van het spel wordt dat laatste steeds leuker.
Zelf had ik ook een keukentje. Het was van blik en had dezelfde indeling als het AH keukentje. Het had ook een raampje. Je zag door het raam een afbeelding van een tuin met een vijver, herinner ik me. ik heb er een keer echt op gekookt. Het had twee pitten in het fornuisje. Daar pasten blokjes in die echt konden branden. Er is in mijn huis een herinnering aan dat keukentje.
Op dit tafeltje zie je de omtrek van het keukentje. Ik had het er kletsnat opgezet en toen is het gaan roesten. Mijn moeder boos maar zo bleef het onbedoeld wel mijn tafeltje. Het kwam van mijn oma. Mijn oma was niet mijn echte oma maar de nieuwe vrouw van mijn opa. Iedereen noemde haar daarom tante Hilda. Alleen ik noemde haar oma en stal daarmee haar hart. Wat ik mooi vond kreeg ik mee naar huis.
Zo ook deze porseleinen kopjes en schoteltjes om mee te spelen en een bonbondoos. Ik ben benieuwd wat Hannah straks nog van mij in huis heeft.
Ik doe mee aan de verhalensafarie van Sigrid van Iersel. Dit is de eerste etappe.
Alzirr Coaching & Advies 