Van Breda tot Zoetermeer, ik ben best vaak verhuisd in mijn leven. Toch voelde ik mij overal thuis. Maar een keer heb ik me onprettig gevoeld. Dat was in de Waterloostraat. Mijn bovenbuurman maakte zoveel herrie dat ik er niet meer tegen kon. Hij speelde golf in huis. Dan rolde het balletje van de ene naar de andere kant. Pok tegen de muur, dan weer een klap en daar ging het balletje weer.
1959 Het Moederheil Breda
Volgens mij zijn tot midden jaren zestig heel veel Bredanaars hier, bij de nonnen, geboren. Mijn moeder vertelde dat het, toen ik geboren werd, zo druk was in de kraamkliniek dat alleen in de keuken van het klooster nog plek was voor een mijn wiegje. Als ik naar school fietste kwam ik langs het Moederheil, wat inmiddels Valkenhorst heette, en stelde me dat wiegje voor. Dat het moederheil niet voor alle moeders een heilzame plek was, werd veel later pas duidelijk.
1959 – 1968 Pennendijk Ulvenhout
Op weg naar buurvrouw Nelly. Iedereen kwam nog gewoon achterom, het was dus nog wel een eindje voor iemand die net kon lopen.
1968 – ’t Hofflandt Ulvenhout
Ons nieuwe huis was net klaar. Mijn vader bouwde het samen met z’n broers eigenhandig. Zelf heb ik een stukje spouwmuur mogen metselen en eindeloos stenen gesjouwd. Tijd om te genieten. Aan de overkant zie je de basisschool De Roskam in aanbouw.
1975 – 1978 Dillenburgstraat Breda
Mijn ouders kochten een bakkerswinkel midden in het Ginneken, om te verbouwen tot een mooi huis. Daar zijn ze jaren mee bezig geweest. Ik herinner me dat we maanden boven in hun slaapkamer hebben gewoond omdat beneden alles gesloopt was. Hier zit ik op de binnenplaats. Deze foto was in de week dat ik mijn vwo diploma haalde en mijn rijbewijs. Klaar om uit te vliegen.
1978 – 1984 Witte Singel Leiden
Op kamers met drie andere meiden, bij een hospita. Het was best primitief, we hadden oliekachels op de kamer en we kookten op een fles butagas. Op de foto leer ik mijn huisgenoot Janice schaatsen. Ze kwam van Curaçao en had nog nooit ijs gezien. De winter van 1979 was streng. Zo streng dat we bij elkaar kropen en in slaapzakken voor de kachel zaten met het laatste restje olie.
1984 -1986 Struissenburgstraat Rotterdam
M. kende ik nog van de middelbare school. Zijn zus studeerde ook in Leiden en zo kwam van het een het ander. We vonden een voor-tussen-achter woning in Rotterdam. Met een touw vastgemaakt aan de trapleuning openden we de voordeur beneden. Het pand was flink scheef gezakt, je viel er letterlijk met de deur in huis.
1986 – Waterloostraat Rotterdam
En toen woonde ik weer alleen. Niet helemaal, de katten Ferdinand en Neelie verhuisden mee naar zo’n twee honderd meter verder. Een smal straatje met aan de overkant Dikke Willem met zijn aap en geit en en hele stoet vage vrienden zolang het bier niet op was.
Oostzeedijk 1989 – 1991 Rotterdam
Een portiekflat van het gemeentelijk woningbedrijf was de volgende stap. Een berging voor mijn fiets en oude spullen. Achter keek ik uit op een binnentuin. Bij de maandelijkse huur zat een bedrag voor kijk-groen. Dat hadden ze in Rotterdam uitgevonden. Aan de overkant zaten gezellige kroegjes en een fish-en-chips zaak. Lijn 1 en 7 stopten voor de deur.
Ik sta hier met Rinus Riekwel voor de deur, hij kwam de nieuwe woning inwijden.
1991 – 1995 Lena Blok-Wout straat Rotterdam
Mijn eerste vaste baan kreeg ik in Dordrecht. Ik kon een huis kopen. Het werd een premie A-woning in de nieuwe wijk Prinseland. Eindelijk een eigen voordeur, centrale verwarming, een ligbad en een achtertuin. Ik verbaasde me over de hoeveelheid blauwe lucht die ik kon zien uit mijn slaapkamerraam.
1995 – 1998 Annie van Eesstraat Rotterdam
Bijna kerstmis en ik zit kaarten te schrijven. In 1995 ben ik met E. getrouwd en hebben we in hetzelfde Prinsenland een iets groter huis gekocht met een vide. Dat vond ik het mooiste aan dit huis en de heerlijke woonkeuken. We zaten daar meer dan in de woonkamer, die ik dan ook de overloop noemde.
1998 – 2001 Karnhuis Etten-Leur
Dit is iets voor jou schreef mijn zus bij een krantenknipsel van een project in Etten-Leur. We waren op zoek naar een huis dichter bij mijn familie. Dus hebben we het gekocht. Eindelijk had ik een moestuin. Alleen, ik ging in 1999 in Vlaardingen werken en weer wat later E. in Den Haag. Dat was niet te doen.
2001 – 2004 Paul Henry Spaakring Vlaardingen
Jammer van de groente en kruidentuin. Toch heeft het wonen in de stad waarvoor je werkt ook een plus. Je bent veel eerder op je werk en weer thuis. Heerlijk op de fiets langs de Vlaardingse Vaart. Maar je bent ook dubbel betrokken bij het wel en wee van de stad.
2004 – 2020 Sperte Pijnacker
We vonden het huis wat aan de kleine kant. Er werd in die periode weinig gebouwd in de stad. Dus gingen we verder kijken in de regio. Pijnacker had een bijzondere attractie, mijn broer woonde daar met zijn gezin. Het was heerlijk om tante te zijn. Mijn andere broer kwam later ook in Pijnacker wonen, zo ontstond er een enclave van mijn familie.
2020 Markt Zoetermeer
Op 13 februari tekenden wij het contract voor een appartement op de 13e verdieping. Het werd mijn 13e woonadres. Het was het kantoor waarin de gemeente gehuisvest was. Zelf heb ik op de 10e en de 11e gewerkt. Ik voelde me direct op mijn gemak. Onderin zitten nog kantoren van de gemeente. We hebben een fantastisch uitzicht. Op zaterdagen hoor je de marktkooplui hun waren aanprijzen en tussendoor klinkt de kerkklok.
