Ze heeft enorme zin in iets wat Tiffin heet. Rosanna had er voor Corona nog nooit van gehoord. Maar nu de supermarkt de enige winkel is waar ze nog komt, loopt ze elke keer te zoeken langs de schappen. Het is een niet te stillen verlangen naar iets nieuws, iets ongewoons waar ze blij van kan worden. Zo heeft ze Tiffin ontdekt. Het is geen koekje en het is geen cakeje. Iets er tussenin. Een brosse onderkant van koekkruimels en een knisperende dikke chocolade bovenlaag. De smaak: Salted Caramel, vindt ze het lekkerst. Ze proeft al bijna de zachte karamel op haar tong. Ze vergeet bijna de vriendelijke jongen te groeten die haar een winkelwagentje toe duwt. Daarom komt ze alleen nog maar in deze winkel op het plein. Bij supermarkt in de Hoogstraat wordt niet goed opgelet. Iedereen kan daar zo naar binnen of alles normaal is. Hier letten ze tenminste op of je je handen eerst schoonmaakt. Niet dat Rosanne dat nodig heeft. In de winkel gebruikt ze handschoenen. Het idee dat iemand voor haar de deur van de koeling heeft geopend, doet haar rillen.
Snel werkt ze haar boodschappenlijstje af. Als ze het gangpad van de koffie en de koekjes in wil rijden, staat daar een vrouw op haar gemak thee uit te zoeken. Ze heeft twee kinderen bij zich. Een puber die lamlendig over zijn winkelwagentje hangt en een kleuter die in een bak met afgeprijsde zakjes snoep staat te graaien. Rosanna blijft staan wachten tot ze gevonden hebben wat ze nodig denken te hebben. Ze heeft geen haast. Hoe bedenk je dat je met je kinderen boodschappen kunt gaan doen? Eigenlijk zou ze er iets van moeten zeggen. De moeder kijkt op en lacht vriendelijk naar Rosanna. Ze maant haar kinderen opzij te gaan zodat Rosanna bij de koekjes kan. Rosanne aarzelt, zo kan ze toch geen anderhalve meter afstand houden. Met een strak gezicht duikt ze dan toch op het schap met de koekjes en grist er twee pakjes uit.
‘Waarom kopen wij geen koekjes?’ hoort ze de jongen achter zich vragen. ‘Dat is maar ongezond,’ is het bitse antwoord van zijn moeder.
Snel naar de kassa en naar huis, denkt Rosanna zodat ze zich op de bank kan nestelen en een stukje Salted Caramel op haar tong kan laten smelten.
We kunnen op dit moment wel wat geluk gebruiken. Daarom maakte ik de schrijfopdracht ‘Gelukmakers’ van Jaqueline van Zwieteren en ontstond het verhaal van Rosanna. Misschien ook iets voor jou? Of kijk voor meer schrijf en lees inspiratie op haar site Het Verhaal Achter
