Ze zijn er weer, de dikke catalogussen vol speelgoed. Zelfs bol.com doet dit jaar mee. Ik snap dat wel. Sinterklaas is natuurlijk zo oud dat hij alleen maar overweg kan met een verlanglijstje op papier. Om je wensen goed duidelijk te maken, want de Sint kan zich zomaar vergissen, knip je de plaatjes uit en... Lees verder →
Het is zeven uur en ik ben al een uur wakker. Of is het acht uur? De wintertijd is vannacht ingegaan. Wacht, een uurtje extra slaap. Dat betekent dus de klok een uur vooruit zetten. Of achteruit? De telefoon doet het gelukkig uit zichzelf, het is zes uur. Jammer van dat uurtje extra slaap waar... Lees verder →
Waar is de deur? Ik sta op het Rode Zand op de plek waar de ingang van het Museum Rotterdam zou moeten zijn. Ik zie alleen een stalen wand met een smal raam ernaast. Het museum gaat om 10.00 uur open Dat zegt een bordje op het raam. Ik begin een echte bejaarde te worden.... Lees verder →
Het kan zijn dat je hem net zo mooi vindt als ik. Dan mag je hem dragen, mijn zilveren ketting met bedels van trollbeads. Elke bedel kreeg ik op mijn vijftigste verjaardag van een dierbare. Ik weet nog precies welke bedel ik van wie heb gekregen. Tien jaar lang heb ik hem bijna elke dag... Lees verder →
De gele hesjes hangen al klaar in de kast, zegt Divosa voorzitter Erik Dannenberg, als aftrap van het congres over Armoede en Schulden. Hij laat een foto zien van het Vrouwenhuis in Zwolle, een hofje voor vrouwen die uitgewerkt waren als hulp in de huishouding en daar hun laatste jaren samen woonden. Het is nu... Lees verder →
Waar zullen we afspreken? We kennen elkaar nog van de middelbare school, maar mijn vriendin woont inmiddels helemaal in het oosten van het land. Dat zou dus ergens halverwege moeten zijn. Op de Veluwe of bij Utrecht kun je natuurlijk heerlijk samen wandelen in de bossen. Ik keek op de kaart voor een briljante ingeving.... Lees verder →
Archeologische vondsten zijn het. Ze liggen verspreid op mijn werktafel. Ik ben mijn prikbord aan het ontmantelen, laag voor laag. In de tijd dat ik op mezelf ging wonen had iedereen een prikbord hangen van kurk. Ik kreeg er dus een cadeau, samen met twee houten ontbijtborden, bruine aardewerken bekers en een oranje afwasteil, toen... Lees verder →
Twee boompjes hebben we geplant in onze tuin in Hellendoorn. Ik zag ons al helemaal zitten in de schaduw van die bomen op een zomerse dag en hoe mooi het rode blad van de esdoorns zou afsteken tegen het groen van de dennenbomen. Alleen, de zomer van 2018 was droog. De boompjes hadden het zwaar.... Lees verder →
Het stond op de leuning van een bankje, zomaar ergens in de duinen, om herinnerd te worden. "De boot…het wad…de vuurtorens: Schier!!!!! als een magneet, zo sterk was de band…." Iedereen die er ooit geweest is ziet direct: dit is Schiermonnikoog, Schier, Lytje Pole. He, er is nog een vuurtoren. Nee die witte is geen... Lees verder →
