griffie – Alzirr Coaching & Advies

Een nieuwe baan, een nieuwe taal

Gepost op 8 maart 20158 maart 2015 door Karien Damen

De eerste week in mijn nieuwe baan zit er op. Een hele week nieuwe gezichten en nieuwe gewoonten. Een hele week waarin ik me een beetje dom voelde, maar ook verbaasd. Waarom doen jullie dat hier eigenlijk zo?

Zelfregie

Mijn nieuwe werkterrein is de zorg. Gemeenten moeten sinds 1 januari van dit jaar zelf regelen dat inwoners de juiste zorg krijgen. Samen met instellingen ga ik uitzoeken hoe we in elke wijk dagbesteding kunnen organiseren. Mensen die dat nodig hebben moeten er binnen kunnen lopen, zich op hun gemak voelen en als ze dat willen ergens aan mee kunnen doen, creatief, sportief of gewoon gezellig. Het gaat om ouderen, mensen met een handicap of met een psychiatrische achtergrond.
Om me in te werken lees ik er veel stukken over. Voortdurend struikel ik over jargon en onbegrijpelijke afkortingen. Zo kom ik op elke bladzijde het woord zelfregie tegen. Iemand heeft bedacht dat het woord regie niet duidelijk genoeg is om te zeggen dat mensen hun eigen leven vorm moeten kunnen geven. Het woord zelf werd er voor geplakt en iedereen vond dat fantastisch en nam het over. Ergens in hetzelfde stuk lees ik ZZP. Maar hier wordt niet een zelfstandige zonder personeel bedoeld. Het verhaal gaat namelijk over de financiering van de zorg. Even verder op vind ik gelukkig de betekenis: Zorg Zwaarte Pakket. Vanzelfsprekend toch, als je het weet? Ook de afkorting VG die ik verderop tegenkom, zegt me niets. Ik googel deze letters en wat blijkt, ze bedoelen verstandelijk gehandicapten.

Stress

Ik geef het toe, in de wereld van de griffie kennen we ook jargon. Wat zijn bijvoorbeeld schriftelijke vragen? Vragen op papier of tegenwoordig per mail denk je misschien? Nee, het gaat om politieke vragen, gesteld door een raadslid aan het college. Het raadslid wil met het stellen van die vragen laten zien dat hij bovenop de actualiteit zit. Vergelijk het met Kamervragen. Van schriftelijke vragen raakt een ambtelijke organisatie in de stress. De vragen moeten namelijk binnen 30 dagen beantwoord worden en als dat niet goed gebeurt komt je wethouder in de problemen. Schriftelijke vragen worden vaak verward met technische vragen die ook op papier of per mail worden gesteld door raadsleden. Het raadslid wil dan alleen maar feitelijke informatie over een onderwerp.

Van Dale

Ik geef nog meer toe. Zelf heb ik ook weleens een woord bedacht. Lang geleden, ik hield me bezig met zorg voor ouderen in Dordrecht, was me opgevallen dat de verzorgingshuizen daar teveel keukencapaciteit hadden. Of er werd teveel gekookt elke dag of een deel van de keukens stond ongebruikt. Ik heb dat toen overbekeukening genoemd. Duidelijk toch? Helaas heeft het de Van Dale niet gehaald.

Ieder vak zijn eigen taal. Ik neem me voor er aan te wennen, maar er niet aan mee te doen. Ben benieuwd of dat gaat lukken?

Nieuws en politiek

Een beetje sterven

Gepost op 8 februari 20158 februari 2015 door Karien Damen

C’est mourir een peu, dat zit in mijn hoofd sinds ik weet dat ik een nieuw baan heb. Maar hoe begon dit citaat ook al weer?

Het komt uit het gedicht Rondel de I’adieu (1891) van de franse dichter Edmont Haraucourt (1857 – 1941).

Partir, c’est mourir un peu; c’est mourir à ce qu’on aime. On laisse un peu de soi-même en toute heure et dans tout lieu.

Afscheid nemen is een beetje sterven; sterven aan dat waarvan men houdt. Men laat een beetje van zichzelf achter in ieder uur en elke plaats.

Een beetje sterven omdat ik mijn collega’s achterlaat, na zes jaar lief en leed gedeeld te hebben op de griffie. Ik ga niet ver weg, ik ga naar een andere verdieping in hetzelfde gebouw met dezelfde ingang en dezelfde fietsenstalling. Ik hou hetzelfde telefoonummer en emailadres. Toch is het straks anders, ik kom nog eens langs voor een praatje maar al snel zal blijken dat de verbondenheid minder wordt. Onze dagelijkse werkelijkheid gaat uit elkaar lopen.

Een beetje sterven omdat ik een echt vak verlaat. Het vak griffier is nog jong, het dankt zijn bestaan aan de invoering van het dualisme bij gemeenten. In 2002 kreeg in Nederland de gemeenteraad bij wet zijn eigen ambtelijke ondersteuning. De pioniers in dit vak richtte een eigen beroepsvereniging op, de vereniging van griffiers, en zorgden er voor dat er gerichte opleidingen kwamen. Als griffier ken je de gemeentewet uit je hoofd en kun je je verplaatsen in wat politici drijft. Je staat voor de positie van de volksvertegenwoordigers tegenover de ambtelijke organisatie.

Een beetje sterven omdat ik minder contact zal hebben met die gepassioneerde en eigenzinnige raadsleden, onze werkgevers. Ik heb ze meer dan zes jaar van dichtbij kunnen volgen. Met enkelen heb ik intensief samengewerkt bij het voorbereiden van vergaderingen of andere activiteiten of ik heb naast ze gezeten terwijl ze een vergadering leidden. Ik ga ze missen.

Ik ga me bijna afvragen of ik er wel goed aan doe. Toch zet ik heel bewust een stap. Een beetje sterven is als het snoeien van een struik. Door wat takken weg te knippen komen er meer bloemen in en gaat de struik weer groeien. Ik word op 1 maart senior netwerkregisseur in het sociaal domein. Vroeger noemde ze dat senior beleidsmedewerker. Netwerk staat voor het onderhouden van contacten met instellingen in de stad en regisseur betekent dat ik wat zie en hoor ga vertalen naar voorstellen voor de politiek. Ik laat wat achter maar neem ook wat mee.

Nieuws en politiek

Feest der herkenning

Gepost op 28 september 201428 september 2014 door Karien Damen

Op bezoek bij de griffie van Lansingerland

Op het eerste gezicht ligt het niet voor de hand. Toch zoeken de gemeentebesturen van Lansingerland, Pijnacker-Nootdorp en Zoetermeer elkaar al enige tijd op. Zoetermeer is een stad met meer dan 100.000 inwoners. Lansingerland en Pijnacker-Nootdorp zijn fusiegemeenten van een aantal kleinere dorpen. De eerste in de Rotterdamse regio en de laatste in de Haagse regio en hebben allebei nog geen 60.000 inwoners. Wat houdt die samenwerking zoal in? Zoetermeer en Pijnacker-Nootdorp hebben bijvoorbeeld de uitvoering van sociale zaken samen gevoegd. Lansingerland en Zoetermeer werken samen in Bleizo. Dat gaat om de ontwikkeling van het gebied langs de A12 tussen Zoetermeer en Bleiswijk. Hier komt een verkeersknooppunt met een NS station en ruimte voor vernieuwende bedrijven en indoor recreatie.

Buren

Dat komt allemaal omdat we buren zijn. Maar er is meer, binnenkort worden de Rotterdamse en Haagse regio samengevoegd tot een metropool. Dan is het wel handig als je aan de uiterste oostkant van het gebied elkaar weet te vinden en je krachten bundelt. De gemeentebesturen en de ambtelijke organisaties hebben op regelmatige basis contact. Alleen, de griffies van Lansingerland, Pijnacker-Nootdorp en Zoetermeer hadden elkaar nog niet ontmoet. Het was er domweg nog niet van gekomen, totdat de griffier van Lansingerland ons spontaan uitnodigde om een kijkje te komen nemen op het nog bijna nieuwe gemeentehuis langs de Boterdorpseweg.

Glas

We werden ontvangen en rondgeleid door het prachtige gebouw. Veel glas, dat past wel in deze omgeving met veel glastuinbouw. Alles is daardoor heel open, je kunt zelfs het college zien vergaderen. We waren er op een dinsdag en hebben het met eigen ogen gezien. Ondanks al dat glas en beton voelt het gebouw heel prettig en warm. Dat komt door de warme kleuren en materialen, zachte vloerbedekking onder je voeten. Ik zou er zo willen werken. En bijzonder, degenen die er werken zijn nog steeds erg blij.

Voor herhaling vatbaar

Toch hadden we maar kort aandacht voor het gebouw. Het Grote Uitwisselen begon direct. Als griffie ben je binnen de ambtelijke organisatie een beetje een vreemde eend. We werken niet voor het college maar voor de raad en dat maakt echt verschil. Kom je collega’s van andere griffies tegen dan is er een feest der herkenning en is het:

Hoe doen jullie dat?

Welk systeem gebruiken jullie daarvoor?

niet van de lucht. Het gaat dan over het werken met rekenkamers, het vergadermodel, het systeem waarmee je de vergaderingen uitzendt, het volgsysteem voor moties. Alles waar de gemiddelde ambtenaar op het gemeentehuis niet veel mee te maken heeft, maar voor ons van levensbelang. Bijna dan.

Nieuws en politiek

Op de koffie

Gepost op 15 juni 201417 juni 2014 door Karien Damen

Alsjeblieft, zonder melk en suiker, maar vertel eens je werkt op een griffie, wat doe je dan eigenlijk?

Met mijn collega’s zorg ik ervoor dat de gemeenteraad zijn werk goed kan doen. Vergaderstukken komen op tijd en in de goede volgorde bij de raadsleden, tegenwoordig digitaal. Personele zaken rond bijvoorbeeld wisseling van raadsleden zijn goed geregeld. De communicatie rondom de raad is geregeld. Eigenlijk regelen we van alles en nog wat. We helpen mee de vergaderingen van de commissies en de raad goed te leiden en adviseren op procesniveau.

Wat moet je kunnen om een goede griffie-medewerker te zijn?

Je moet de gemeentewet zeer goed kennen. Daarnaast moet je super accuraat zijn. Wanneer iets niet goed gaat, zijn de consequenties groot. En je bent van het proces, en niet van de inhoud. Dat betekent politiek neutraal opstellen.

Moet je politiek leuk vinden?

Ik vind politiek leuk. Ik kom uit een rood nest, een echt arbeidersgezin. Bij mij thuis waren we zeer loyaal naar PvdA en de vakbond. Ik ben zelf ook actief geweest in de politiek, vooral in Rotterdam. Ik heb zo’n beetje alle denkbare functies vervuld op lokaal niveau. Nu deel ik alleen nog folders uit. Leuke gesprekken met bewoners kun je dan hebben.

Je hebt politicologie gestudeerd, toch? hoe kwam je tot die keuze?

Ik wilde iets veranderen aan de onrechtvaardigheid in de wereld. Ik zag als kind tv-beelden van de hongersnood in Biafra. Dat maakte diepe indruk op mij. Ik zag in dat het geen schaarste was maar een kwestie van verdeling en dus politiek.

Je bent dus politiek rood gekleurd, en nu werk je voor een raad vol VVD-ers. Hoe gaat dat?

Het maakt voor mij niets uit. Het gaat erom dat zij hun best doen voor de stad. Dat maakt dat ik loyaal ben naar hen. Een enkele keer heb ik zin om in een discussie naar de microfoon te grijpen, maar doe dat natuurlijk niet. Ik doe juist erg mijn best er neutraal bij te zitten en een gezicht te trekken waaraan je niets kunt aflezen. Het scheelt dat ik samen met de voorzitter van de vergadering erg moet letten op het proces Dat leidt af van de inhoud.

Wil je nog een kopje?

(met dank aan Lesley Cordewener)

Nieuws en politiek

39 nieuwe bazen

Gepost op 30 maart 201431 maart 2014 door Karien Damen

Gemeenteraad Zoetermeer 27 maart 2014, foto Robbert Moree

Bij thuiskomst viel mijn oog op een tekst op de voorpagina van de krant: Twaalf jaar slaap. Dat zou ik wel willen, maar dat stond er niet. Het was een advertentie voor de film: Twaalf jaar slaaf. De afgelopen dagen zijn erg druk geweest.

Verkiezingen
Op 19 maart kon iedereen, in zijn of haar gemeente, een stem uitbrengen op een kandidaat voor de gemeenteraad. Als alle stemmen zijn geteld en het aantal zetels is bepaald begint het werk van mij en mijn collega’s op de griffie.

Nu zie je verkiezingen al een tijdje aankomen, één keer in de vier jaar voor de gemeenteraad. We waren dus goed voorbereid. Toch hebben we het druk, in een paar dagen is er veel te regelen en in goede banen te leiden.

Afscheid
We organiseren het afscheid van de oude gemeenteraad. Sommige leden keren niet terug in de nieuwe gemeenteraad, omdat ze daar zelf voor gekozen hebben of vanwege de verkiezingsuitslag. Hoe dan ook, wij zorgen er voor dat die extra in het zonnetje kunnen worden gezet in de laatste raadsvergadering. Vier jaar lang hebben ze hun best gedaan voor de stad.

Raadsleden besteden gemiddeld meer dan 20 uur per week aan het raadswerk, vaak naast een betaalde baan en gezin. Ik vind ze de meest gemotiveerde ambassadeurs van onze stad. Naar eer en geweten nemen ze besluiten die bewoners ze niet altijd in dank afnemen.

Een nieuw begin
Vervolgens verwelkomen we de nieuwe raad. We bestoken ze met veel informatie in de hoop dat ze zich snel thuisvoelen en aan de slag kunnen. De installatievergadering is een plechtig moment. Deze was afgelopen donderdag. Alle 39 raadsleden leggen dan de eed of belofte af. 39 inwoners die zich vier jaar gaan inzetten voor hun stad. 39 mensen die hun energie en talent richten op een tijd verslindende maar mooie hobby: politiek.

We hebben weer een nieuwe gemeenteraad, 39 nieuwe werkgevers voor de griffie. We kunnen weer gewoon aan het werk. Misschien kan ik dan toch eens naar die film.

10 adviezen aan het nieuwe raadslid