Een hommel vliegt langs
Het gezoem hoor ik nog lang
Het viooltje zwijgt
Tag: lente
Kan het niet vaker lente zijn?
Dat de wind door je haren strijkt.
Dat je wakker wordt van het gefluit
van de vogels op het dak.
Kan het niet vaker lente zijn?
Ja, het kan vaker.
Alles is mogelijk hier in Twente,
ook een nieuwe lente.
Genieten
De eerste lentezon valt op het terras achter in de tuin. Ik kijk boven uit het raam en bedenk dat ik eerst nog mijn werk af moet maken. Het is al zondag en mijn stukje voor mijn blog is nog niet af. Maar misschien is straks de zon verdwenen. Ik besluit van het moment te gaan genieten. Met een schoffel begin ik verdord blad en onkruid weg te werken. Ik maneuvreer voorzichtig rond de narissen en crocussen die hun kopjes laten zien. Na een uurtje ben ik tevreden en sleep de houten bank naar het terras. Met mijn ogen dicht zit ik in de zon. Zachtjes verwarmt hij mijn huid.
‘Zal ik thee zetten?’ klinkt het uit huis. “ja graag, kom je dan ook buiten zitten?’ Ik hoor een tijdje niets, wacht rustig af. Dit is volmaakt genieten.
Tis Pasen
Gistermiddag op weg naar de fietsenkelder begon ik spontaan te zingen:
t Is Pasen zei de vink en zong een liedje van plezier.
En de merels op het dak, in hun beste zwarte pak,
zongen ook al dat het Pasen was van tierelierelier.
Alle vogels zongen luid, boven alle klokken uit:
‘t Is Pasen Halleluja.
Een college liep met me mee en keek me meewarig aan. En tot overmaat van ramp kwam er ook nog iemand de lift uit. Maar ik dacht: vooral door blijven zingen, ik laat me niet kennen. Ik was blij met het begin van het paasweekende en de lente.
Dit liedje heb ik meer dan veertig jaar geleden geleerd op school. Volgens mij zijn er meer coupletten, maar die kwamen niet meer boven drijven. Ik heb ze ook niet op internet kunnen vinden. Zag wel dat ik meervoud van de merels heb gemaakt. In het oorspronkelijke lied van Jules de Korte was het er maar
één, in zijn beste zwarte pak.
Mijn collega kende het liedje niet, maar die had dan ook op een christelijke school gezeten. Wij zongen het in de kerk. Die tijd dus. Het eindigt met een halleluja, maar voor de rest is het vooral een lofzang op de lente en de levenslust. En dat maakt het, behalve de melodie, ook zo aanstekelijk. Het blijft in je hoofd hangen. Ik zong het nog toen ik thuiskwam. De kat vluchtte van schrik de trap op.
Ik wens iedereen een zalig Pasen en veel zin in het voorjaar toe.
Alzirr Coaching & Advies 