Blauw met een goud randje

‘Wat vind je van het nieuwe stadhuis?’

‘Een beetje overdreven, vind je ook niet? Dat goud gaat nog wel, maar die gekleurde ramen dat had voor mij niet gehoeven.’

‘Dat dacht ik eerst ook, maar nu het ingericht is en je er mensen ziet zitten vind ik het wel aardig.’

‘Ik ga daar niet zitten hoor. Zitten ze op het terras te kijken of we wel werken.’

‘Ha, Ha ze weten toch dat we ambtenaren zijn.’

‘Ga jij nog naar die nieuwjaarsreceptie?’

‘Tuurlijk, zo’n kans krijg je maar één keer, de opening meemaken van het nieuwe stadhuis.’

‘Heb je dan niet gezien dat er een dresscode is?’

‘Dresscode?’

‘Ja, blue met een touch of gold.’

‘Daar is toch niets mis mee.’

‘Het is dat felle Zoetermeerse blauw met geel dat ze bedoelen. Hoe kunnen ze het verzinnen. Dat staat toch niemand, zeker mij niet.’

‘Nou, ik heb anders een heel leuk oker geel jasje gezien in de uitverkoop, Het is net goud, heel feestelijk. Ik denk dat ik dat nog even ga halen tussen de middag.’

‘Ja, jij kunt dat wel hebben, maar wat moet ik met geel.’

‘Wat ben jij weer Zoetermeers zuur aan het mopperen zeg.’

‘Zo jagen ze je toch op kosten, zeg nou zelf.’

‘Nou dan ga je toch lekker op tijd naar huis, ga ik wel alleen swingen in de nieuwe raadzaal.’