Tag: schoenen

Geplaatst in Huis, tuin en keuken

Vuurwerk

Gepost op door Karien Damen

schoenen

Ik lig in de sneeuw op mijn rug en kijk naar de wolken. Mijn hele kerstvakantie is verpest door die ruzie. Tweehonderd euro heeft hij er aan uitgegeven. Nou, dan ga ik morgen ook even knallen in de uitverkoop. Hoeveel paar schoenen kan ik eigenlijk voor dat geld kopen?

 

Een gelukkig en gezond 2017 ;)
Held op klompen, gekleurde gedachten, Karien Damen
Geplaatst in Huis, tuin en keuken, Kunst en Cultuur

Held op klompen

Gepost op door Karien Damen

‘Hier,’ zei mijn moeder, ‘deze zijn voor jou.’ Ze drukte de klompen van mijn vader in mijn handen. Ik staarde naar de klompen. Ze zijn geel geschilderd en vrij groot. Mijn vader had maat 44. Op de wreef hebben ze in rood een rechthoekige schildering met zwarte belijning en rondjes, alsof je ze met veters dicht kunt knopen. Ik denk dat het de bedoeling was ze op echte schoenen te laten lijken. Aan de onderkant is het hout blank en versleten. Mijn vader deed een jaar met een paar klompen. Mijn moeder had er duidelijk een bedoeling mee om ze aan mij te geven. Ik had alleen geen idee welke bedoeling maar nam ze braaf mee. Thuis kregen ze een ereplek in onze slaapkamer onder het stoeltje met de beer.

Held op klompen, gekleurde gedachten, Karien Damen

Een paar maanden later bezocht ik een prachtige voorstelling van Nilgun Yerli. Hij had als titel: Held op blote voeten, en ging over haar overleden vader en haar relatie met hem. Het podium lag vol met schoenen. In Turkije is het gebruikelijk dat je na het overlijden van iemand zijn of haar schoenen buiten zet. Als er dan iemand langs komt die ze passen, gaan de schoenen van je overleden geliefde verder de wereld in.
Ik dacht aan mijn klompen onder het stoeltje. Nu wist ik wat mijn moeders bedoeling was en wat mij te doen stond. Zelf kon ze het vast niet over haar hart verkrijgen. Dezelfde avond nog heb ik de klompen buiten naast de voordeur gezet. In het dorp waar ik woon is vast wel een tuinder met maat 44.

Geplaatst in Huis, tuin en keuken, Mode, Reizen

Gooi geen oude schoenen weg als je nieuwe hebt

Gepost op door Karien Damen

Welke schoenen zal ik aantrekken? Het is meer dan dertig graden en we gaan wandelend naar de bakker in het dorp ongeveer vier kilometer verder op.

De hele week loop ik al op mijn slippers. Als ik ze niet draag kun je inmiddels zien waar de banden van de slippers mijn voeten bedekken. De rest is bruin gekleurd door de zon. Maar op mijn slippers door een bos wandelen met zanderige paden lijkt met niet zo’n goed idee. Het zand zal langs mijn voeten schuren en ik voel de blaren al die daardoor onder diezelfde banden zullen ontstaan. Lees verder “Gooi geen oude schoenen weg als je nieuwe hebt” →

Geplaatst in Geen categorie

Wie de schoen past

Gepost op door Karien Damen


Foto’s: Lex Draijer

Wie past de schoen?
Iemand had na het lezen van vorige mijn blog een suggestie. Waarom vroeg ik niet aan de kandidaten zelf of zij in staat waren hun schoenen uit de trein te gooien.
Ik ben dus op onderzoek gegaan hoe ik ze die vraag zou kunnen stellen. Eerst eens gekeken of ik een mailadres kon vinden.
Alle kandidaten hebben een website speciaal ingericht voor de verkiezingen. De sites geven een aardig inkijkje in hoe de kandidaten zichzelf zien en willen presenteren aan ons, de kiezers.
Die van Nebahat Albayrak staat voornamelijk op zenden. Waar ik ook kijk geen mogelijkheid voor direct contact. Wel waar ik haar kan ontmoeten, wat heeft ze gezegd en waar ik haar nog meer kan volgen, twitter, facebook, dat is allemaal te vinden. Helemaal onderaan, nauwelijks zichtbaar kun je klikken op een adres van ene Rob de Werd. Daar heb ik mijn vraag dan maar naar toe gestuurd.
Martijn van Dam heeft een heus contactformulier op zijn site, maar je kunt ook gewoon zijn e-mailadres aanklikken en een berichtje sturen. Dat heeft hij dus van mij gekregen.
De site van Lutz Jacobi was al in de lucht voor Lutz zich kandidaat stelde. Ze heeft volgens mij wel wat met social media, ik ken haar van twitter. Ook bij haar kun je simpel via het aanklikken van contact bij een mailadres komen. Wel is het het adres van haar persoonlijk medewerker, dat dan weer wel.
Ronald Plasterk is niet benaderbaar via zijn site, uiteraard kun je wel steunbetuigingen achter laten.
Bij Diederik Samsom vind je een formulier waarmee je een reactie kunt mailen. Het lukte mij om daar mijn hele boodschap in te plakken en te versturen.
Het resultaat voor benaderbaar levert een positieve score voor Martijn van Dam, Lutz Jacobi en Diederik Samsom. Ronald Plasterk reageerde trouwens binnen een uur op mijn vriendschapverzoek op facebook. Hij heeft mijn vraag nu dus ook.


Ben benieuwd naar de reacties.



Geplaatst in Nieuws en politiek

Het verhaal van de schoenen

Gepost op door Karien Damen
Het verhaal van de schoenen
Ik kreeg van een lieve vriendin een kaart toegestuurd. Het was een ‘verhalenkaart’. Het plaatje op de voorkant herkende ik pas toen ik het ‘verhaal’ op de achterkant van de kaartgelezen had.

Op een druk perron in India stapte Mahatma Ghandi op de trein. Bij het instappen ging het mis. Ghandi verliest een schoen. Vlak naast de rails blijft de schoen liggen. De trein begint te rijden en Ghandi kan zijn schoen niet meer pakken. Snel doet hij ook zijn andere schoen uit en werpt die naar de eerste schoen. Met een tevreden gezicht ziet hij dat de schoen vlak naast het andere exemplaar belandt. ‘ Waarom doe je dat?’ vraagt een medepassagier verbaasd. Ghandi glimlacht en zegt: ‘ De arme man die langs het spoor loopt en mijn schoen vindt, vindt nu tenminste een paar dat hij kan gebruiken.’
De voorkant van de kaart bleek een foto te zijn van een kast met houten teenslippers met gekleurde stoffen banden op een rij. Het verhaal deed mij denken aan een ontroerende voorstelling van Nilgun Yerli. Volgens mij was het Held op blote voeten. Het was in 2004, haar vader, maar ook mijn vader, was net overleden. Het hele podium lag vol schoenen. Daar zat het volgende verhaal achter. Als in Turkije iemand overlijdt zet je zijn of haar schoenen buiten bij de deur. Er komt altijd iemand langs die de schoenen kan gebruiken. De schoenen van de overledene lopen zo met de nieuwe eigenaar als het ware een nieuw leven tegemoet.
Ik vond dat een mooie gedachte. Ook omdat het beeld bij mijn vader paste, die was bereid alles weg te geven. Thuis werd ons bijgebracht dat er altijd wel iemand is die het minder heeft dan jij. En wat is dan mooier iets van je rijkdom te delen. Zo ben ik bij de Partij van de Arbeid terecht gekomen, eerlijk delen van kennis, macht en inkomen.
En dat is ook de meetlat waar ik de kandidaten voor het partijleiderschap langs ga leggen. Tussen 7 en 14 maart 2012 kiest de Partij van de Arbeid een nieuwe partijleider. Wie acht ik in staat zijn of haar schoenen uit de trein te gooien? Of anders gezegd, wie heeft een visie op solidariteit die verder reikt dan de eigen groep en landsgrenzen?