Van de week dook hij weer op. Het scheiden van de risicogroepen van de rest van de inwoners van ons land, zou enorm helpen bij het bezweren van de Coronacrisis. Alle zestig plussers ophokken zodat de economie gewoon door kon draaien.
Lees verder “Ik ben nog niet dood”
Heerlijk herfstweer, tijd om naar buiten te gaan. Ik trek mijn wandelschoenen aan. Want wat is er heerlijker dan straks weer thuis met een voldaan gevoel boven een kop warme drank na te genieten. Met een moe lijf en rust in mijn hoofd.
Krönnenzommer
Het bos ligt al vol met bladeren. Het zijn vooral eikenbladeren. Het blad aan de andere bomen wacht nog op een flinke herfststorm.
We steken de sanatoriumlaan over en nemen rechtsaf het pad dat langs de laan loopt. Als het pad ophoudt, lopen we verder, langs de kant van de weg de Elerberg op, richting het oude sanatorium Krönnenzommer. Het is vernoemd naar een gedicht van Johanna van Buren, hier een bekende dichteres. Ze schreef in de streektaal. Na de kruising met de Noord Esweg nemen we het eerste paadje aan de linkerkant. Dit pad slingert het bos in en komt uiteindelijk uit op een breder pad.
Pieterpad
We zijn nu beland op het Pieterpad, de etappe van Ommen naar Hellendoorn. We volgen een tijdlang deze route. Na een T- kruising komen we op het pad met de naam Koetreeweg. Vlak voor we het bos uitlopen verlaten we de route van het Pieterpad en gaan naar rechts. We volgen nu de blauwe wandelroute. Deze voert ons langs het Avonturenpark Hellendoorn en uiteindelijk lopen we langs de rand van het bos. Het akkerland voor ons is een oude es (of esch) van het dorp Hellendoorn. In de zomer kun je hier niet over de mais heen kijken.
De Uitkijk
We lopen nog een stukje verder door als de blauwe route naar beneden, richting het dorp, gaat. We gaan thee drinken bij De Uitkijk en lopen daarom verder rechtdoor, steken de Luttenbergerweg over en gaan linksaf de Hellendoornsebergweg in. De Uitkijk is een hotel met van die krakende houten vloeren, oude sjiek. We hebben er een keer gelogeerd, maar nu hebben we ons eigen huisje hier. Vanaf het terras had je ooit goed zicht op Hellendoorn. In 1929 was de helling nog kaal, nu zit je in het bos met hier en daar wat doorkijkjes.
Hellendoorn
We dalen af naar het dorp. Er lopen verschillende paden vanaf De Uitkijk naar beneden. We kiezen er lukraak een uit en komen uit op de Ninaberlaan. We wandelen door het dorp en nemen de Noord Esweg terug naar de Sanatoriumlaan. Wie wil hier nu niet wonen?
Over mijn hoofd jaagt de wind, op donkere wolken in de lucht. Ben je bang voor de storm, mijn kind? Over mijn hoofd jaagt de wind. De moeder grijpt haar kind, bladeren rood en geel, op de vlucht. Over mijn hoofd jaagt de wind, op donkere wolken in de lucht.
Deze keer is het mij gelukt. Als het steeds vroeger donker wordt, wil ik een rem op de zomer zetten. Ik wil blijven genieten van buiten zijn. De zomer duurde dit jaar tot in oktober.
Toch gaat ook in mijn hoofd op een gegeven moment de knop om. Waardoor dat komt weet ik niet, maar ineens heb ik zin in warme truien, in knus binnen zitten of om in de storm te gaan wandelen.
waar in een onverbiddelijk gericht
de zomer langzaam voor het najaar zwicht,*
Herfst ruikt naar dood en verderf. Herfst geeft een pracht aan warme kleuren en heldere blauwe luchten. Herfst kan ook een dichte mist zijn waarin de wereld verstild. Je zou er dichterlijk van worden.
De wind schuift in de glazen wolken
lichtende wakken hemel open**
Kom maar op met die herfst en doe straks de winter er ook maar bij.
Zonder herfst is er geen verlangen naar de lente en de zomer.
*) Herfst van Hanny Michaelis
uit ‘Verzamelde gedichten’
Van Oorschot 2006
**) Herfst van Maria Vasalis,
uit: Parken en woestijnen
Stols 1940
Vandaag schijnt de zon en het ziet er naar uit dat dit mooie nazomerweer nog enkele dagen aanhoudt. Een cadeautje na weken met slecht weer en aanhoudende regen. Ik ga er van genieten want de regen komt terug, zeker weten. Voor als het zo ver is, wat tips om een herfstdepressie te overleven. Lees verder “Na zonneschijn komt regen: tomatensoep”
Alzirr Coaching & Advies 