Een kop van teletekst. De redacties van nieuwssites zijn er in gespecialiseerd; het verzinnen van korte pakkende titels die nieuwsgierig maken. Zo nieuwsgierig dat de lezer er direct op klikt om te zien wat het verhaal is achter die titel. Zo’n titel moet dan wel weer de lading dekken anders komt een lezer maar één keer langs.
Elke keer een goede titel verzinnen voor mijn blog, dat is niet eenvoudig. Ik heb mijn verhaal af, plaatjes er bij gezocht en hyperlinks gemaakt naar interessante sites of blogs. Ik zucht tevreden en dan:
Help ik heb nog geen titel
Ik probeer de kunst af te kijken op nieuwssites of bij andere bloggers. Een titel met een getal er in doet het altijd goed:
10 tips voor belachelijk goed bloggen
Wedden dat een blogger of iemand anders die geïnteresseerd is in schrijven voor het web, hier op klikt. Die tien tips kun je trouwens gratis downloaden op de site van de Blogacademie. Net als een e-book voor het maken pakkende koppen.
Ook op de site Blogtrommel kijk ik voor tips bij het maken van titels. Ik blijf er meestal een tijdje hangen omdat er nog zoveel meer te lezen is over schrijven, iets wat ik liefste doe.
Het verzinnen van pakkende titels is net als schrijven:
Hoe meer je het doet, hoe beter het gaat
Ik ben dus aan het oefenen. Dat is maar goed ook want de titel boven deze blog slaat helemaal nergens op. Ik zet de lezer helemaal op het verkeerde been. Hij of zij krijgt niet wat ik beloof, een verhaal over mijn tuin. Vooruit, een beetje dan.
Er waart een virus rond onder bloggers. Dit virtuele virus is een stuk vriendelijker dan het huidige griepvirus. Ik vind het dus helemaal niet erg hem te krijgen. Het gaat om de Liebster Award. Wat zijn de spelregels? Lees verder “Beloofd is beloofd”→
Net in het nieuwe jaar nomineerde Harrij mij voor de Blog Top Drie Tag. Harrij is een enthousiaste volger, maar ook een enthousiaste schrijver. Als je zijn blog Gedacht & Gedicht leest geloof je niet dat hij nog maar twee maanden actief is als blogger. Ik neem zijn uitnodiging dus graag aan.
De regels van de Blog Top Drie Tag zijn als volgt:
Link naar deze blogpost, de post van bedenker Sylvia Kuijsten
Gebruik als illustratie je favo plaatje dat iets te maken heeft met het getal drie
Beantwoord de elf vragen op jouw manier
Nomineer twaalf andere bloggers en laat hen weten dat je ze genomineerd hebt
De vragen
1. Welke drie dingen zijn voor jou onmisbaar bij het bloggen?
Day One, dat is geweldige een app om een dagboek bij te houden en voor mij onmisbaar. Op mijn telefoon of op mijn Ipad kan ik daarin mijn gedachten opschrijven, waar ik ook ben. Op zondag orden ik alles tot één geheel. En dat is gelijk het tweede onmisbare, een vaste dag om mijn blog te schrijven en te publiceren. Deze tip en nog veel meer vond ik op blogtrommel. Eén keer in de week bloggen werkt voor mij het beste. Een stok achter de deur maar geen stress.
Het meest onmisbare is mijn nieuwsgierigheid, ik zie alles en mijn verbeelding doet de rest.
2. Welke drie dingen mogen niet op een blog ontbreken?
Een ‘about’ pagina mag niet ontbreken. Ik ben nieuwsgierig naar de schrijver achter de blogger.
De mogelijkheid om een reactie of een waardering achter te laten mag ook niet ontbreken. Een knop om je te kunnen volgen als ik daar zin in heb is ook onmisbaar.
3. Over welke drie onderwerpen schrijf je het liefste?
Ik schrijf graag over wat ik zelf mee maak, over actuele gebeurtenissen en zaken die me verbazen.
4. Wat zijn de drie populairste posts op je blog?
Volgens de onvolprezen wordpress statistieken zijn dat:
5. Welke drie dingen wil jij uitstralen/bereiken met je blog?
Ik wil uitstralen dat je jezelf niet al te serieus moet nemen, verder hoop ik dat lezers zich herkennen in mijn blogs en er plezier aan beleven.
6. Via welke drie social media is jouw blog te volgen?
Mijn blog is te volgen via Twitter, Facebook en Tumblr.
7. Wat zijn drie voor- of nadelen van bloggen?
Ik zie geen nadelen of het zou moeten zijn dat ik rekening hou met wie mijn blog leest. Ik werk in een politieke omgeving en wil dat nog lang doen. Ik beleef veel plezier aan het schrijven zelf, het zoeken of maken van de bijpassende plaatjes en het speuren naar verwijzende linkjes. Het grote cadeau en daarmee het mooiste voordeel, is dat mijn blogs gelezen worden. Ik ben blij met alle reacties en waardeer het enorm dat iemand de tijd neemt mijn gedachten te lezen.
8. Welke drie lezers laten de meeste reacties achter?
Dat zijn Appelig, Elsje Veth en Chrissebie, drie bloggers die ik zelf met veel genoegen lees. Het is dus wederzijds leesplezier. Bij Appelig vind je trouwens ook mooie kunstwerkjes.
9. Wat zijn jouw drie favoriete blogs van andere bloggers?
Dat wisselt met de tijd. Er is zoveel moois te lezen en te bekijken, bijvoorbeeld:
10. Over welke drie onderwerpen lees je het liefste bij andere blogs?
Blogs die me doen lachen, me stemmen tot nadenken of die mij iets nieuws laten ontdekken, lees ik het liefst.
11. Welke drie blogtips heb jij voor andere bloggers?
Lange lappen tekst lees ik niet. Ik word graag meegenomen in een smakelijk verhaal met een duidelijke structuur en een prettige layout. Bloggen is hard werken, ik weet het.
Voel je genomineerd
Ik ga niemand nomineren. Het Nederlandstalige blog wereldje is niet zo groot. Als iedereen elke keer twaalf andere bloggers nomineert vergt het geen hogere wiskunde om te snappen dat bijna iedereen na vier weken aan de beurt is geweest. Ben je nog niet aan de beurt geweest dan nomineer ik je bij deze!
De teller staat op 99 berichten en als ik dit bericht publiceer wordt dat honderd. Honderd berichten op WordPress en alweer zo’n vier jaar aan het bloggen. Eerst op een zelf geknutselde website van google, daarna op Blogger. Om dit te vieren:
heb ik mijn allereerste blogpost afgestoft. Zie hieronder
krijgen trouwe lezers een gratis e-book: De Verhalenfabriek. Helemaal onderaan
Mijn eerste blogpost: Familie (september 2011)
Vorige week zaterdag had ik een familiefeest, een tante en oom waren 50 jaar getrouwd. Familie van mijn vaders kant. Dat vierden ze met een boottocht vanuit Drimmelen door de Biesbos via Gorinchem en Dordrecht, terug via het Hollands Diep naar de Biesbos. Het was prachtig weer en bijna iedereen zat op het dek.
Ik heb genoten van het mooie weer met een heerlijke bries zoals je alleen maar op het water kunt hebben en van het mooie uitzicht. Toch dwaalden mijn ogen steeds weer af naar de gezichten van mijn neven en nichten. Ik kon er eerlijk gezegd geen genoeg van krijgen. We hadden elkaar soms wel jaren niet gezien en toch keek ik in een vertrouwd gezicht. Waar was het kind dat ik goed gekend had in dat gezicht gebleven, vroeg ik me af. En wat zijn de familietrekjes want misschien zie ik eerder hun vader of hun moeder terug dan henzelf.
In de gesprekken komt het ook op familietrekken. Iemand zegt: ‘wat lijkt je zus op jullie moeder’. Als reactie komt er een wedervraag reactie: ‘Bedoel je qua uiterlijk of gedrag.’ ‘Nou uiterlijk’, is dan het beetje aarzelende antwoord, want je bent niet helemaal zeker van de verhoudingen die in de loop van de jaren zijn ontstaan. Je wil niemand op zijn tenen trappen met een antwoord. En als iedereen blijft zitten ondanks het geopende buffet is het: ‘dat is toch wel iets van onze kant van de familie, we haten in de rij staan.’
En dan de neuzen, als lid van de familie heb je dus een mooi rond neusje zoals mijn zus of een flinke met een bobbel op de brug, zoals mijn broers of ik zelf. In de discussie daarover komen we er niet uit, te veel genen hebben hun invloed gehad.
In het toilet van de kajuit kijk naar mezelf in de spiegel. Ik duw mijn kin naar voren en trek een grijns, zoals mijn vader kon doen. Kijk daar is gelijk mijn vader. Goedemiddag pap, wat lijkt je dochter op jou. Jammer dat je er niet bij bent.
Gratis E-book
De Verhalenfabriek heb ik gebundeld tot een klein boekje. Een prentenboek voor grote mensen. Je kunt het hier gratis downloaden als E-book.
Deze week zou ik schrijven over een taalkwestie. Tenminste, dat was de bedoeling. Ik had al informatie verzameld op het internet en een mooie toepasselijke foto gevonden. Gisteren keek ik nog even op de blogtrommel, van Ben Sharp, voor tips over het plaatsen van foto’s en auteursrechten. Zie ik dat hij genomineerd is voor de Sunshine Award, een welverdiend compliment voor zijn constante stroom aan informatie en leuke weetjes over bloggen. Door zijn enthousiasme blog ik nu op wordpress.
En nu ben ik dus aan de beurt. Als je de spelregels van de Award leest begrijp je hoe dat komt.
Post het logo van de Award. Net als Ben gebruik ik het logo dat Kathleen heeft gemaakt. Mooi gemaakt met die vergrijsde letters en oranjerode banner er op. CHECK
Link naar de blogger die jou heeft genomineerd. CHECK
Deel zeven willekeurige weetjes over jezelf. CHECK
Nomineer 15 andere bloggers en link ze in je blogbericht. Ben benieuwd of dat gaat lukken, deze Award gaat als een virus als er elke keer 15 anderen hem toebedeeld krijgen. CHECK
Laat de genomineerde bloggers weten dat je ze genomineerd hebt. CHECK
Linkshandig
Ik heb weleens gelezen dat linkshandige mensen altijd aardige mensen zijn, vaak heel creatief zijn en eerder dood gaan dan gemiddeld. Die eerste twee beweringen zijn helemaal waar. Dat laatste komt, denk ik, omdat de wereld voor ons verkeerd is ingericht. Stap maar eens aan de linkerkant van je fiets bij een stoplicht. Waar sta je dan? Juist, waar het verkeer rakelings langs je heen raast.
Mijn naam kon ik al voordat ik naar school ging schrijven. Het was alleen van rechts naar links en in spiegelbeeld. Geen mens die het snapte.
Rokken
Ik heb iets met mode en kleding, iets wat ik deel met veel vrouwen. Op mijn vijftiende heb ik besloten alleen maar rokken te gaan dragen, tenzij barre omstandigheden maken dat ik een lange broek aan moet. Ik heb zelfs geschaatst met een rok aan, het was een wijd wollen geval. Trouwens, nu ik er over nadenk, ooit heb ik met een rok aan op een paard gezeten. Dat was tijdens een teambuilding. Ik had de uitnodiging niet goed gelezen. We vormden wel een mooi ensemble: het paard blond met lichte manen en ik met een lichtblauwe stroken rok, donkerblauw vest en korenblauwe pumps.
Zwemmen
Binnen drie maanden had ik mijn zwemdiploma. Ik had blijkbaar talent en werd lid van zwemvereniging De Baronie. Een tijdlang lag ik elke dag in het water. Schoolslag, borstcrawl en rugcrawl en een keerpunt trainen tot in perfectie. In het weekend met de bus naar een wedstrijd. Ik herinner me nog bevroren haarpunten in de winter. Die staken onder mijn muts vandaan op de fiets op weg naar huis. Eenmaal puber hield ik dat trainen niet meer vol.
Appelstroop
Door de week maakt mijn man altijd het ontbijt, terwijl ik onder douche sta. Een boterham met appelstroop, een cracker met kaas, een uitgeperste sinaasappel en een kopje thee. Alles staat op tafel klaar als ik beneden kom. Met de krant van gisteren er bij, we hebben een avondkrant, heb ik een relaxed begin van een nieuwe dag.
Zakdoek
Zonder een zakdoek in mijn hand kan ik niet slapen. Dat doe ik al mijn hele leven lang. Een zakdoek in mijn hand stelt gerust. Ik denk dat ik als kind bang ben geweest dat ik ’s nachts wakker zou worden omdat ik een snotneus had. Mijn neus snuiten in het laken is geen optie, mijn moeder zou het niet goed hebben gevonden. Vroeger moest er ook nog een glaasje water naast het bed, maar daar ben ik kennelijk ongemerkt over heen gegroeid.
Aristocats
Ik ben dol op tekenfilms, ik ga er net als een achtjarige helemaal in op. De Aristocats is de mooiste aller tijden voor mij. Dat heeft te maken met mijn liefde voor katten, maar ook met de humor en de vaart die in deze film zit. Als ik een scene voor de geest haal voel ik al een giechel in mijn buik. De waggel van de zussen gans kan ik nog steeds perfect imiteren. De liefde voor tekenfilms betekent wel dat de videorecorder voorlopig het huis niet uit kan.
Lezen
Ik heb alleen maar ongevaarlijke hobby’s, een beetje saai, zoals lezen, tuinieren en koken. Hoewel ongevaarlijk, over bijna elk onderwerp dat je aansnijdt in een gesprek met mij, heb ik weleens iets gelezen. Als je de pech hebt dan in mijn huis te zijn ga ik direct naar de boekenkast om het op te zoeken. Voor je het weet ben je bedolven onder nutteloze informatie.
Alzirr Coaching & Advies 