Tag: Zoetermeer

Karien Damen, Gekleurde Gedachten
Geplaatst in fietsen, Huis, tuin en keuken

Het gewicht van herinneringen

Gepost op door Karien Damen

Het kan zijn dat je hem net zo mooi vindt als ik. Dan mag je hem dragen, mijn zilveren ketting met bedels van trollbeads. Elke bedel kreeg ik op mijn vijftigste verjaardag van een dierbare. Ik weet nog precies welke bedel ik van wie heb gekregen. Tien jaar lang heb ik hem bijna elke dag gedragen Misschien dat je dat allemaal voelt en de ketting daarom zo waardeert.

Maar, als je niets hebt met zilver, de ketting maar ouderwets vindt of als je je nu een beetje schuldig voelt dan hoop ik dat je hem bij de gemeente afgeeft als gevonden voorwerp. Hij is zijn gewicht in zilver waard, misschien een halve kilo. De herinneringen wegen meer.

Op een gewone donderdagochtend ging ik gewoon op de fiets naar mijn werk. Het was wat kouder dan ik verwacht had. Ik wilde mijn jas wat verder dichtritsen en voelde toen dat ik mijn ketting niet om had. Mijn oorbellen had ik wel in en gewoonlijk doe ik dat gelijk met mijn ketting

Gewoon vergeten, je was er vandaag met je hoofd niet bij.

Dat zei ik tegen mezelf ter geruststelling en trapte stug door. De hele dag voelde het wat kaal. Zodra ik weer thuis was, liep ik de badkamer in. Geen ketting op het schoteltje waar ik ’s avonds mijn sieraden op leg. Een zoektocht op mogelijke plekken, onmogelijke plekken en rare plekken in huis, geen ketting. Voor het donker werd, ben ik nog tot aan het bruggetje gelopen waar het fietspad de polder ingaat, geen ketting. Ik zag al gauw dat dat niet erg voor de hand ligt. Hij zou gewoon op de straatstenen of het asfalt zijn blijven liggen. Een oorbel of een ring rolt makkelijk tussen de stenen. Een ketting is daarvoor te groot en zwaar.

Trollbeads ketting, Gekleurde Gedachten, Karien Damen.
Trollbeads ketting

Dat ik niets gevoeld heb? Misschien is hij eerst nog in mijn kleren blijven hangen, geen idee.? Volgens de site: Verloren of gevonden, komt 62% van de gevonden voorwerpen terug bij eigenaren. Nu maar hopen dat mijn ketting gevonden wordt.

Geplaatst in Nieuws en politiek, Werk

Van een wankel evenwicht…

Gepost op door Karien Damen

De gele hesjes hangen al klaar in de kast,

zegt Divosa voorzitter Erik Dannenberg, als aftrap van het congres over Armoede en Schulden. Hij laat een foto zien van het Vrouwenhuis in Zwolle, een hofje voor vrouwen die uitgewerkt waren als hulp in de huishouding en daar hun laatste jaren samen woonden. Het is nu een museum. De samenleving organiseerde toen zelf de zorg voor ouderen. Nu doet de overheid het met een koud technisch systeem. Mensen die moeilijk rond kunnen komen, maken gemiddeld gebruik van 27 regelingen met ongeveer acht verschillende definities van ‘inkomen’.
De postbesteller met een vaste betrekking met een zeker pensioen veranderde naar een pakketbezorger die als ZZP-er zelf zijn of haar oude dag moet regelen. Een deel van je bevolking bevindt zich door deze ontwikkelingen in een uitzichtloze situatie.

Herverdelen naar onszelf

Ik kijk naar de vrouwen voor hun woninkje in het hofje. Ze moesten zich wel hun hele leven gedragen en om weten te gaan met de luimen van hun mevrouw en op zondag netjes naar de kerk. Ik moet er niet aan denken. Rechtvaardigheid was ook een reden waarom de overheid de zorg ging over nemen. Alleen, we zijn doorgeschoten. Erik vertelt dat een wijkteam 86% van de tijd bezig is met het invullen van formulieren van inwoners. Koen Caminada laat vervolgens zien dat al dat herverdelen van geld door de overheid niet het gewenste effect heeft. Het is vooral rondpompen van belastinggelden waarbij er aan het eind van het verhaal, door de kosten van het systeem, minder geld over is. Een bevlogen en goed onderbouwd verhaal maar tegelijkertijd een verhaal dat ik niet goed na kan vertellen. Zijn presentatie vind je hier. Het toont aan dat ons belastingstelsel op de schop moet.

Niet meer wakker liggen

De initiatiefnemers van Geldfit.nl, hebben een voor Zoetermeer bekend verhaal. Volgende maand gaat de campagne weer van start in enkele wijken. Op postcodeniveau krijgen zij betalingsgegevens van een groot incassobureau. Wanneer mensen trager worden met betalen of achterstanden hebben bij meerdere leveranciers, kan er sprake zijn van beginnende schuldenproblematiek. Daar speelt Geldfit op in met gericht campagnemateriaal. De boodschap sluit aan bij de belevingswereld van de inwoners van het postcodegebied. Je bent bijvoorbeeld een stadse professional of een contente gepensioneerde. We hopen natuurlijk dat daardoor mensen in beweging komen voordat ze wakker liggen van zorgen over geld.

Weet u of u schulden heeft en zo ja, welke?

De volgende twee sprekers vroegen daar toch eens bij stil te staan. Je denkt dat je geen schulden hebt, maar hoe zit het met je hypotheek, je private lease contract of misschien ben je in een optimistische bui begonnen met sporten en zit je nu met een twee jarig contract?
Werkgevers hebben geen zin in gedoe hierover. Een op de drie werkgevers kapt er mee als er sprake is van schulden. Blijven werken of aan het werk gaan is niet altijd de oplossing om uit de schulden te komen maar met aandacht, inzet en de erkenning van het probleem aan beide kanten is er veel mogelijk. Uitval van kansrijke werknemers door schuldenproblematiek is zo ontzettend zonde.

https://vrouwenhuiszwolle.com

…Een stabiele balans

Geplaatst in Nieuws en politiek

Zorg dat het een feestje blijft

Gepost op door Karien Damen

Een paar uurtjes, maar dan heb je ook wat: Een infographic over hoe jongeren in Zoetermeer met geld om gaan. Het doet natuurlijk geen recht aan het hele onderzoek. Daar gaat het deze maand ook niet om, we willen onder de aandacht brengen dat jongeren niet te lang rond moeten blijven lopen met zorgen over geld en hulp moeten zoeken voor hun schulden. We hebben een mooi filmpje gemaakt.

Ook is er een nieuwe flyer: Regel je shit, hier staat alles in wat je moet weten als je bijna 18 wordt. Dus hangt er een bij je op de bank, geef hem of haar die flyer zodat 18 worden een feestje blijft. Het geldplan bijna 18 invullen op zijn of haar mobiel kan natuurlijk ook.

#wegmetgeldzorgen
Geplaatst in Nieuws en politiek, Werk

De week van wat? #wegmetgeldzorgen

Gepost op door Karien Damen

Weet je welke week het is, deze week?

Boekenweek toch?

Ja ook, maar wat nog meer?

Geen idee

Het is de week van geld

Nooit van gehoord.

Op veel scholen doen ze dan leuke dingen over geld in de les.

Dat zouden ze het hele jaar moeten doen. Jong geleerd, oud gedaan.

Zeg dat wel, wist je dat een op vijf huishoudens in Nederland te maken heeft met geldproblemen?

Nee, dat is best veel.

Zo veel dat je je er niet meer voor hoeft te schamen.

Ik ga jou niet vertellen hoe het zit met mijn geld.

Sorry hoor, ik wil het niet eens weten. Als je maar weet waar je terecht kunt met vragen over geld.

Bij de gemeente toch?

Dat weet je dan weer wel.

Zei de wethouder net toch, in dat filmpje.h

Gekleurde gedachten, Karien Damen
Gekleurde gedachten, Karien Damen
Geplaatst in Huis, tuin en keuken

Ja, ik beken!

Gepost op door Karien Damen

Ik ben om. Ik heb van de zomer een E-bike gekocht om naar mijn werk te fietsen. Ik was de wind tegen op weg naar huis en dan ook nog moeten koken beu.

In het voorjaar van 2014 riep ik in: Altijd wind mee hebben, heel stoer dat ik er nooit aan zou beginnen. Het duurde even voordat ik er voor uit durfde te komen.

Ik ben een draaikont, een verloochenaar van principes, maar wat ben ik blij met mijn nieuwe vervoermiddel. Ik voel me als hare majesteit op haar glimmende Gazelle in de duinen en heb de neiging om naar elke voorbijganger te wuiven.

Gekleurde Gedachten, Karien Damen
Geplaatst in Nieuws en politiek, Werk

Wat zouden we volgens jou nu moeten gaan doen?

Gepost op door Karien Damen

The Meaning of the Idiom “Million Dollar Question” The phrase “the million dollar question” is used in colloquial speech in many parts of the English speaking world. … It’s used when the speaker wants to signal that this particular question is the one that needs an answer to resolve a make-or-break situation.

Je hebt van die uitdrukkingen en woorden, die zo vaak gebruikt worden dat je je schouders er bij ophaalt. Het zegt je niets totdat je er ineens keihard tegen aan loopt en het kwartje valt. Tenminste zo ging het bij mij van de week. Ik kreeg een vraag van mijn leidinggevende naar aanleiding van mijn blog over armoede en schulden.

One million dollar question

Een vraag die me de kans gaf om nu echt te vertellen wat er moet gebeuren. De kans van mijn leven, mijn one million dollar question. De stress en verlamming sloegen toe, want mijn antwoord moest in een keer goed zijn. In mijn hoofd formuleerde ik allerlei vergezichten over een betere wereld.

Stop, terug naar de essentie, Damen. Die lieve leidinggevende van je vraagt wat we kunnen doen. Hij en jij en misschien jullie collega’s als je ze weet te inspireren. Gewoon op het werk, binnen je eigen team.

Weer rustig geworden, ging ik mijn eigen verhaal herlezen, wat was de essentie ervan? Wat ik wilde zeggen zit in vier zinnen.

Het leven van mensen met weinig geld of schulden is knap ingewikkeld.

Alle instanties waar mensen die hulp nodig hebben mee te maken krijgen, hebben het zo ingewikkeld gemaakt om die hulp te krijgen dat je een HBO-opleiding nodig hebt. Laten we als medewerkers van een gemeente speuren naar elke drempel in ons eigen huis en dan de vraag stellen: Kan dit niet slimmer?

Doen we de goede dingen, kijken we naar waar het beter kan en blijven we doorgaan met wat is afgesproken?

Dit is een gewetensvraag: houd ik me bezig met zaken die echt belangrijk zijn voor onze inwoners of is het mijn hobby geworden? Of ben ik alleen maar bezig met het etaleren van mijn eigen genialiteit?
Dat betekent elke ochtend voor het werk in de spiegel kijken: Doe ik de goede dingen, kijk ik waar het beter kan en blijf ik doen wat ik heb afgesproken?

De rationele benadering; voorlichting geven en werken aan bewustwording, is zinloos.

We kunnen bij de gemeente dus maar beter ophouden met het maken van mooie folders en voorlichtingsmateriaal of er in ieder geval niet veel van verwachten. Er zijn andere manieren om mensen in beweging te krijgen, manieren die slim inspelen op angsten en behoeften. ‘Je wilt toch niet dat je kind iets misloopt?’ Hiervoor kunnen we slim gebruik maken van wat de Amazons en Bol.coms van deze wereld al lang weten.

Ga het persoonlijke contact aan en ga op zoek naar verdwenen klanten.

Dat is wat de ombudsman al eerder zei en dat hebben we ons aangetrokken. We nodigen iedereen die zich meldt uit voor een gesprek. Daarna komen de formulieren pas en zonodig vullen we die samen in. We bellen, mailen en appen achter iedereen aan die daarna niet meer komt opdagen. In een enkel geval gaat iemand op huisbezoek. Meer aandacht werkt. We zouden er alleen meer tijd voor willen hebben.

Wat zouden we volgens jou nu moeten gaan doen?

 

Open deur? Karien Damen, Gekleurde Gedachten
Geplaatst in Nieuws en politiek

Open deur?

Gepost op door Karien Damen

Vier jaar lang wachten mensen gemiddeld voordat ze zich melden aan het loket van de gemeente om wat aan hun schulden te doen. Vier jaar waarin de schuld oploopt tot zo’n 40.000 euro, de stress voortdurend aanwezig is en het handelend vermogen door die stress afneemt.

Daarmee begon het gesprek vrijdagochtend in De Alchemist in Utrecht. Uitgenodigd door Divosa zaten we met ongeveer vijftig beleidsambtenaren, schuldhulpverleners en ervaringsdeskundigen bij elkaar voor een discussie over het rapport: Open Deur? De ombudsman doet daarin verslag over de toegang tot de schuldhulpverlening. Mijn gemeente is één van de onderzochte gemeenten.

Niemand is tegen de aanbevelingen die de ombudsman daarin doet:

  • Laat iedereen ruimhartig toe tot de schuldhulpverlening.
  • Nodig iedereen die zich meldt in een persoonlijk gesprek zijn of haar situatie toelichten.
  • Beoordeel iedere aanbeveling individueel en integraal. Dat lijkt tegenstrijdig maar bedoelt wordt dat je altijd uitgaat van de persoonlijke omstandigheden en alle omstandigheden meeneemt. Schulden komen meestal niet alleen.
Zet meer deuren open

Iedereen die eindelijk zo ver is dat hij om hulp vraagt, verdient de aandacht van de gemeente. Toch is het in de praktijk wel lastig om dat allemaal goed te organiseren. We werpen onbedoeld drempels op. Gemeentelijke websites kunnen veel beter worden ingericht. Niet iedereen weet de weg op het internet, informatie moet dus op verschillende manieren beschikbaar zijn, op scholen, in de wachtkamer van de dokter. We werpen veel drempels op door meteen formulieren te laten invullen en te verwachten dat degene die om hulp vraagt zijn of haar administratie op orde heeft. Niet iedereen krijgt een eerlijke kans, mensen die een onderneming hebben, ook ZZP-ers, worden door veel gemeenten uitgesloten. De regels die we hanteren, stammen nog uit de tijd dat goldt: Eigen schuld, dikke bult. We zetten nu vraagtekens bij de zelfredzaamheid van een belangrijk deel van onze inwoners.

Schouders eronder

Maar, het inzicht, dat we niet van iedereen voldoende zelfredzaamheid kunnen verwachten, helpt wel bij het bedenken van slimmere manieren om ons werk te doen. Dat kan al met kleine dingen. Bijvoorbeeld door minder streng te zijn in onze brieven. We kunnen meer rekening houden met laaggeletterdheid en beperkte verstandelijke vermogens. Het niet ingewikkelder maken dan nodig, een boekhouder inhuren voor een ZZP-er kan wonderen verrichtten. In vijf uur tijd is de basis weer op orde. De grotere dingen vragen een langere adem. Daarom hebben landelijke organisatie de krachten gebundeld in een speciaal programma om gemeenten te ondersteunen: Schouders eronder. Leren, onderzoek doen en uitwisseling van ervaringen zijn bij elkaar gebracht om de schuldhulp effectiever te maken.

 

 

 

 

Geplaatst in Huis, tuin en keuken

Blauw met een goud randje

Gepost op door Karien Damen

‘Wat vind je van het nieuwe stadhuis?’

‘Een beetje overdreven, vind je ook niet? Dat goud gaat nog wel, maar die gekleurde ramen dat had voor mij niet gehoeven.’

‘Dat dacht ik eerst ook, maar nu het ingericht is en je er mensen ziet zitten vind ik het wel aardig.’

‘Ik ga daar niet zitten hoor. Zitten ze op het terras te kijken of we wel werken.’

‘Ha, Ha ze weten toch dat we ambtenaren zijn.’

Karien Damen, Gekleurde Gedachten

‘Ga jij nog naar die nieuwjaarsreceptie?’

‘Tuurlijk, zo’n kans krijg je maar één keer, de opening meemaken van het nieuwe stadhuis.’

‘Heb je dan niet gezien dat er een dresscode is?’

‘Dresscode?’

‘Ja, blue met een touch of gold.’

‘Daar is toch niets mis mee.’

‘Het is dat felle Zoetermeerse blauw met geel dat ze bedoelen. Hoe kunnen ze het verzinnen. Dat staat toch niemand, zeker mij niet.’

‘Nou, ik heb anders een heel leuk oker geel jasje gezien in de uitverkoop, Het is net goud, heel feestelijk. Ik denk dat ik dat nog even ga halen tussen de middag.’

‘Ja, jij kunt dat wel hebben, maar wat moet ik met geel.’

‘Wat ben jij weer Zoetermeers zuur aan het mopperen zeg.’

‘Zo jagen ze je toch op kosten, zeg nou zelf.’

‘Nou dan ga je toch lekker op tijd naar huis, ga ik wel alleen swingen in de nieuwe raadzaal.’