Mijn favoriete gedicht uit: Wie dit leest is het vierde beest, van Almut Gernhardt en Robert Gernhardt, vertaald door Willem Wilmink, 1977. De tekening hierboven heb ik zelf gemaakt.
Tag: gedicht
Tolhek op zondag
Wind blaast door mijn haar Wandelen in de Groenzoom Wolken volgen mij
De Troostvogel
“Dan komt de vogel met een lied
Je hoort hem maar je ziet hem niet
En als hij voor jou heeft gezongen
Dan vliegt hij weg met jou verdriet”
Dit is een stukje uit een lied van Drs. P over de troostvogel. Deze vogel heeft het natuurlijk erg druk gezien zijn werkzaamheden. Wie heeft er nu en dan geen troost nodig? Hoe de troostvogel er uitziet? Niemand weet het. Hij is nog nooit beschreven of geschilderd. Daarom heb ik maar een poging gewaagd. Als het wachten op de echte troostvogel je te lang duurt, kun je bij mijn tekening je eigen liedje bij zingen. Dat helpt vast ook.
Een elfje over een engel
Dag
Kleine engel
Jij bent trouw
Helemaal trouw aan jezelf
Mezelf
Gevonden voorwerp #1
De eerste herfststorm
Over mijn hoofd jaagt de wind, op donkere wolken in de lucht. Ben je bang voor de storm, mijn kind? Over mijn hoofd jaagt de wind. De moeder grijpt haar kind, bladeren rood en geel, op de vlucht. Over mijn hoofd jaagt de wind, op donkere wolken in de lucht.
Vergeving
Een rare zeester
Gesteld, je hebt een schaap verdriet gedaan
Gesteld, je hebt een schaap verdriet gedaan.
(Gesteld betekent: denk maar dat het kan.)
Gesteld, het schaap is in de hoek gaan staan
en is beledigd. Ja, wat dan?
Zeg dan wat liefs, al is het ook maar weinig.
Je kunt hem ook over zijn vacht gaan aaien.
Vraag niet: ‘Waarom ben jij toch zo sjagrijnig?’
Alleen maar lief zijn, dat-ie bij kan draaien.
Kom nou niet aan met: ‘Ik woon in de stad,
dus het bestaat niet dat ik ruzie krijg met schapen.’
Gesteld dat jij daar groot gelijk in had,
dan zou ‘k er tóch een nachtje over slapen.
Een aardig woord valt in de smaak.
Dat geldt voor schapen, en geldt overal.
En schapen vind je zo ontzettend vaak.
Heus niet alleen in de wei of de stal.
(Waar dan nog meer?)
Dit is één van mijn favoriete gedichten. Het is van Robert Gernhardt en werd voorzien van mooi tekeningen door zijn vrouw Almut Gernhardt. Willem Wilmink vertaalde het naar het Nederlands (in de bundel: Ik zie ik zie wat jij niet hoort).Ik kreeg het gedicht als wijze boodschap cadeau van een vriendin op mijn trouwdag. Het mooie is, het blijft waar, in het groot en in het klein. Geloof je het niet, dan zou ik er toch een nachtje over slapen.