Deze week zou ik schrijven over een taalkwestie. Tenminste, dat was de bedoeling. Ik had al informatie verzameld op het internet en een mooie toepasselijke foto gevonden. Gisteren keek ik nog even op de blogtrommel, van Ben Sharp, voor tips over het plaatsen van foto’s en auteursrechten. Zie ik dat hij genomineerd is voor de Sunshine Award, een welverdiend compliment voor zijn constante stroom aan informatie en leuke weetjes over bloggen. Door zijn enthousiasme blog ik nu op wordpress.
En nu ben ik dus aan de beurt. Als je de spelregels van de Award leest begrijp je hoe dat komt.
- Post het logo van de Award. Net als Ben gebruik ik het logo dat Kathleen heeft gemaakt. Mooi gemaakt met die vergrijsde letters en oranjerode banner er op. CHECK
- Link naar de blogger die jou heeft genomineerd. CHECK
- Deel zeven willekeurige weetjes over jezelf. CHECK
- Nomineer 15 andere bloggers en link ze in je blogbericht. Ben benieuwd of dat gaat lukken, deze Award gaat als een virus als er elke keer 15 anderen hem toebedeeld krijgen. CHECK
- Laat de genomineerde bloggers weten dat je ze genomineerd hebt. CHECK
Linkshandig
Ik heb weleens gelezen dat linkshandige mensen altijd aardige mensen zijn, vaak heel creatief zijn en eerder dood gaan dan gemiddeld. Die eerste twee beweringen zijn helemaal waar. Dat laatste komt, denk ik, omdat de wereld voor ons verkeerd is ingericht. Stap maar eens aan de linkerkant van je fiets bij een stoplicht. Waar sta je dan? Juist, waar het verkeer rakelings langs je heen raast.
Mijn naam kon ik al voordat ik naar school ging schrijven. Het was alleen van rechts naar links en in spiegelbeeld. Geen mens die het snapte.
Rokken
Ik heb iets met mode en kleding, iets wat ik deel met veel vrouwen. Op mijn vijftiende heb ik besloten alleen maar rokken te gaan dragen, tenzij barre omstandigheden maken dat ik een lange broek aan moet. Ik heb zelfs geschaatst met een rok aan, het was een wijd wollen geval. Trouwens, nu ik er over nadenk, ooit heb ik met een rok aan op een paard gezeten. Dat was tijdens een teambuilding. Ik had de uitnodiging niet goed gelezen. We vormden wel een mooi ensemble: het paard blond met lichte manen en ik met een lichtblauwe stroken rok, donkerblauw vest en korenblauwe pumps.
Zwemmen
Binnen drie maanden had ik mijn zwemdiploma. Ik had blijkbaar talent en werd lid van zwemvereniging De Baronie. Een tijdlang lag ik elke dag in het water. Schoolslag, borstcrawl en rugcrawl en een keerpunt trainen tot in perfectie. In het weekend met de bus naar een wedstrijd. Ik herinner me nog bevroren haarpunten in de winter. Die staken onder mijn muts vandaan op de fiets op weg naar huis. Eenmaal puber hield ik dat trainen niet meer vol.
Appelstroop
Door de week maakt mijn man altijd het ontbijt, terwijl ik onder douche sta. Een boterham met appelstroop, een cracker met kaas, een uitgeperste sinaasappel en een kopje thee. Alles staat op tafel klaar als ik beneden kom. Met de krant van gisteren er bij, we hebben een avondkrant, heb ik een relaxed begin van een nieuwe dag.
Zakdoek
Zonder een zakdoek in mijn hand kan ik niet slapen. Dat doe ik al mijn hele leven lang. Een zakdoek in mijn hand stelt gerust. Ik denk dat ik als kind bang ben geweest dat ik ’s nachts wakker zou worden omdat ik een snotneus had. Mijn neus snuiten in het laken is geen optie, mijn moeder zou het niet goed hebben gevonden. Vroeger moest er ook nog een glaasje water naast het bed, maar daar ben ik kennelijk ongemerkt over heen gegroeid.
Aristocats
Ik ben dol op tekenfilms, ik ga er net als een achtjarige helemaal in op. De Aristocats is de mooiste aller tijden voor mij. Dat heeft te maken met mijn liefde voor katten, maar ook met de humor en de vaart die in deze film zit. Als ik een scene voor de geest haal voel ik al een giechel in mijn buik. De waggel van de zussen gans kan ik nog steeds perfect imiteren. De liefde voor tekenfilms betekent wel dat de videorecorder voorlopig het huis niet uit kan.
Lezen
Ik heb alleen maar ongevaarlijke hobby’s, een beetje saai, zoals lezen, tuinieren en koken. Hoewel ongevaarlijk, over bijna elk onderwerp dat je aansnijdt in een gesprek met mij, heb ik weleens iets gelezen. Als je de pech hebt dan in mijn huis te zijn ga ik direct naar de boekenkast om het op te zoeken. Voor je het weet ben je bedolven onder nutteloze informatie.
EN DAN NU HET SPANNENDSTE
Ik nomineer:
Gekleurde Gedachten 