Ineens valt het me op. Ik denk dat het komt omdat ik mijn mooie blauwe suède pumps met hakje heb aangetrokken om even een cadeautje uit te gaan zoeken in de boekwinkel. Het is maar een klein eindje lopen, precies ver genoeg op schoenen die nog niet helemaal zijn ingelopen. Het gaat op de hakjes wat minder snel dan anders en ik heb dus de tijd om goed om me heen te kijken. Iedereen in deze gewone winkelstraat loopt op sneakers, echt iedereen. Ook de kantoortijgers die in groepjes tussen de middag even een broodje zijn gaan halen. Ik zie helemaal niemand op echte schoenen.
Lees verder “Sneakers op kantoor of toch schoenen?”Tag: schoenen
Hou toch je mond
Had ik me maar nooit voor deze bergwandeling opgegeven. Ik was natuurlijk nieuwsgierig na al die sterke verhalen in de tube over steenbokken die hierboven rondspringen, alle bijzondere alpenflora en niet in de laatste plaats wat de berggids allemaal nog meer voor ons in petto had.
Een hele dag in het kielzog van deze man leek me wel wat. Kijken naar zijn gespierde kuiten die voor me uit dansen. De hand die elke keer naar me uitgestoken zou worden bij een dwarsliggende kiezel op het pad. Jammer dat die twee meiden uit Eindhoven zich ook ingeschreven hadden voor deze excursie. Ik had ze al verlekkerd zien kijken naar onze Zwitserse leidsman. Maar ze zijn geen partij voor mij.
Dus waar kwam mijn bezwaarde gemoed vandaan? Gisteren had ik na een paar glazen wijn hoog opgegeven over mijn wandelervaringen in Nepal en vorig jaar in de Andes. Terwijl ik toch echt nooit verder gekomen ben dan de Utrechtse Heuvelrug.
Op het bed in mijn hotelkamer strik de veters van mijn bergschoenen. Ik zie de blikken van de Eindhovense dames al gaan, ze zien er veel te nieuw uit. Daar heb ik natuurlijk wel een antwoord op. Na jaren trouwe dienst waren mijn oude schoenen tot op het draad versleten. Maar over blaren op mijn voeten kan ik natuurlijk niet gaan klagen. De pijn zal er voor zorgen dat mijn charmantste glimlach verandert in een verbeten grijns.
Had ik mijn mond maar gehouden, stomme kip die ik ben.

Schrijfoefening: Hoog in de Alpen, Angstig, Lerares, Een leugen over het verleden
Toffe schoenen
Drie kinderen in elke klas. Dat zegt veel meer dan 421.000 kinderen in Nederland of 3100 kinderen in Zoetermeer. Drie kinderen bij jouw kind in de klas of in jouw klas groeien op in een gezin dat in armoede leeft. Dat betekent dat het zijn of haar verjaardag niet kan vieren, niet mee kan op schoolreisje en vaak zonder ontbijt te hebben gehad op school komt.
Ik wou wel mee op schoolreis…
Het gevoel er niet bij te horen, is op zichzelf al erg voor een kind. Maar de effecten van leven in armoede reiken verder en bepalen ook de toekomst van een kind. Opgroeien in een gezin waarin voortdurend stress is over geld en geleefd wordt bij de dag maakt dat je het idee krijgt dat je weinig vat hebt op situaties. Ze overkomen je. Je leert niet om plannen te maken en wat je zelf belangrijk vindt. De zorgen over de rekeningen die betaald moeten worden leiden er toe dat er minder aandacht is voor het kind en zijn of haar talenten.
Ik wou wel muziekles…
Redenen voor staatsecretaris Jetta Klijnsma honderd miljoen per jaar extra vrij te maken. Om er zeker van te kunnen zijn dat al het geld ook echt bij kinderen terecht komt, moet het in natura worden besteed. Alle kinderen moeten mee kunnen doen op school, kunnen sporten of muziekles krijgen. Alles waaraan hun vriendjes of vriendinnetjes ook mee kunnen doen.
Ik wou wel een feestje…
Gemeenten en landelijke organisaties zoals de stichting Leergeld, het Jeugdsportfonds, het Jeugdcultuurfonds, het Nationaal Fonds Kinderhulp en de stichting Jarige Job, maken op dit moment plannen om dit geld goed te besteden en zoveel mogelijk kinderen te bereiken. Vorige week was ik op een inspiratiesessie in Den Bosch en wisselde we ideeën uit.
Ik wou wel mooie schoolspullen…
Roeland van Geuns, lector Armoede Interventies in Amsterdam hield ons voor dat ouders helpen, ook het kind helpt. Als het inkomen optimaal gemaakt kan worden, helpt dat veel problemen uit de wereld. Ons beeld over om wie het gaat, moeten we bijstellen. Heel veel kinderen in armoede hebben ouders die allebei werken.
De extra middelen kunnen kinderen helpen beter omgaan met de situatie thuis en de stress verminderen, door rust en veiligheid te bieden. Ook helpt het de dagelijkse sleur te doorbreken doordat je een keer iets leuks meemaakt. Of dat je een keer je toffe schoenen kunt laten zien aan je vriendjes of vriendinnetjes, maakt de schaamte over de situatie thuis minder.
Ik wou wel mee op stedentrip…
In Zoetermeer, waar ik werk, gebeurt al heel veel. Toch zijn we op zoek naar goede ideeën om nog meer kinderen te bereiken. Als jij een idee hebt of een goed voorbeeld weet, laat het mij weten.
citaten afkomstig van campagne kindpakket.nl
Vuurwerk
Ik lig in de sneeuw op mijn rug en kijk naar de wolken. Mijn hele kerstvakantie is verpest door die ruzie. Tweehonderd euro heeft hij er aan uitgegeven. Nou, dan ga ik morgen ook even knallen in de uitverkoop. Hoeveel paar schoenen kan ik eigenlijk voor dat geld kopen?
Een gelukkig en gezond 2017 ;)
Held op klompen
‘Hier,’ zei mijn moeder, ‘deze zijn voor jou.’ Ze drukte de klompen van mijn vader in mijn handen. Ik staarde naar de klompen. Ze zijn geel geschilderd en vrij groot. Mijn vader had maat 44. Op de wreef hebben ze in rood een rechthoekige schildering met zwarte belijning en rondjes, alsof je ze met veters dicht kunt knopen. Ik denk dat het de bedoeling was ze op echte schoenen te laten lijken. Aan de onderkant is het hout blank en versleten. Mijn vader deed een jaar met een paar klompen. Mijn moeder had er duidelijk een bedoeling mee om ze aan mij te geven. Ik had alleen geen idee welke bedoeling maar nam ze braaf mee. Thuis kregen ze een ereplek in onze slaapkamer onder het stoeltje met de beer.
Een paar maanden later bezocht ik een prachtige voorstelling van Nilgun Yerli. Hij had als titel: Held op blote voeten, en ging over haar overleden vader en haar relatie met hem. Het podium lag vol met schoenen. In Turkije is het gebruikelijk dat je na het overlijden van iemand zijn of haar schoenen buiten zet. Als er dan iemand langs komt die ze passen, gaan de schoenen van je overleden geliefde verder de wereld in.
Ik dacht aan mijn klompen onder het stoeltje. Nu wist ik wat mijn moeders bedoeling was en wat mij te doen stond. Zelf kon ze het vast niet over haar hart verkrijgen. Dezelfde avond nog heb ik de klompen buiten naast de voordeur gezet. In het dorp waar ik woon is vast wel een tuinder met maat 44.
Gooi geen oude schoenen weg als je nieuwe hebt
Welke schoenen zal ik aantrekken? Het is meer dan dertig graden en we gaan wandelend naar de bakker in het dorp ongeveer vier kilometer verder op.
De hele week loop ik al op mijn slippers. Als ik ze niet draag kun je inmiddels zien waar de banden van de slippers mijn voeten bedekken. De rest is bruin gekleurd door de zon. Maar op mijn slippers door een bos wandelen met zanderige paden lijkt met niet zo’n goed idee. Het zand zal langs mijn voeten schuren en ik voel de blaren al die daardoor onder diezelfde banden zullen ontstaan. Lees verder “Gooi geen oude schoenen weg als je nieuwe hebt”
Wie de schoen past

Foto’s: Lex Draijer

