Geplaatst in fietsen, Huis, tuin en keuken, Recepten

Hitte zonder stress, drie tips

Ik hou graag de illusie dat ik niet gevoelig ben voor hypes. Ik volg niet klakkeloos trends en ga het e-woord dus niet in de mond nemen. Het waren muggen die mij zoveel jeuk hebben bezorgd. Wel heel veel muggen trouwens. Gek dat ik daar niet wakker van ben geworden.

Ik ga het er dus niet over hebben, wel over de eerste hittegolf van het jaar. Toevallig was ik de hele week vrij en ver van de koele kantoortuin. Alle gebruikelijke tips om de hitte een beetje aangenaam te overleven, heb ik daarom uitgeprobeerd. Veel drinken, op het heetst van de dag in de schaduw zitten, niet onder een inlandse eik, en rustig aan doen. Deze week kwam het in de media allemaal voorbij. Wat te doen bij hittestress? Er was een speciaal congres over en ergens, in een dorpje in Brabant kon je naar een hittefestival. Volgens de plaatselijke krant was het een succes. Het zal in ieder geval goed heet geweest zijn. Het vond plaats op een stenig pleintje zonder bomen.

Ik heb daarom uit eigen ervaring nog een paar minder gebruikelijke tips voor je om de hitte te overleven zonder stress.

Tip 1: Denk aan sneeuw

Lees een boek dat zich afspeelt in de winter of op de noordpool. Het eerste boek dat in mij opkwam was de Overwintering op Nova Zembla, maar dat heb ik niet in huis. In de kast stond nog een thriller van Tess Gerritsen: Sneeuwval. Je kunt natuurlijk ook met de gordijnen dicht naar een kerstfilm kijken.

Tip 2: Zorg voor een briesje

Maak een fietstochtje met genoeg proviand voor onderweg. Trap niet te hard, net genoeg dat je niet omvalt en niet zoveel dat je gaat zweten. Ik heb heerlijk gefietst in het Twentse landschap. Onderweg zag ik dat koeien en schapen in de wei verkoeling op zochten. Helaas lukte dat niet overal, ik denk dat ik een donatie ga doen aan de stichting die er voor wil zorgen dat er meer bomen in weilanden komen.

Gekleurde gedachten, Karien Damen

Tip 3: Eet ijs of een koele salade

In elk dorp is wel een bakker die ook ijs maakt. Beperk je met dit weer tot een bolletje. Een tweede bolletje smelt voordat je zo ver bent, landt op de grond of nog erger op je nieuwe witte broek. Als je thuis komt van je fietstochtje, heb je natuurlijk een koele salade klaarstaan. Het recept voor een krieltjes salade met pecannoten van het Voedingscentrum heb ik al met drie soorten bonen geprobeerd, heel erg lekker.

Heb jij nog een fijne tip voor de volgende hittegolf?

Geplaatst in Huis, tuin en keuken

Lekker weertje

Een hommel vliegt langs
Het gezoem hoor ik nog lang
Het viooltje zwijgt

Geplaatst in Huis, tuin en keuken

Ga lekker wandelen

Ga lekker wandelen, Karien Damen, Gekleurde Gedachten

Mijn favoriete krant wijdde er vorige week een hele bijlage aan, wandelen. Het lopen om te lopen, omdat het lekker is, vrij in de natuur, de wind door je haren, de seizoenen, ruiken, horen en zien.
Dat ervaar je toch ook met fietsen? De beleving met fietsen is echt anders, als je wandelt zie je veel meer en je doet het helemaal zelf. Een fiets gebruik je om snel van A naar B te gaan, wandelen doe je als je alle tijd hebt.

Ik wandel om te zijn

Ga lekker wandelen, Karien Damen, Gekleurde Gedachten.

Wandelen is niet moeilijk, de ene voet voor de andere zetten, dat is alles. Je hoeft er ook geen speciale uitrusting voor aan te schaffen. Een paar goede schoenen en een blik op buienradar voordat je op pad gaat is genoeg. Je hebt ook niet perse een ander nodig. Tussen de middag een flink stuk lopen zonder doel, maakt je hoofd leeg. Ook lopen met een ander is fijn. Bijvoorbeeld om een idee te bespreken of een probleem te ontrafelen. Dat gaat zelfs beter dan aan een vergadertafel.

Zin is alles wat je nodig hebt om te wandelen

Deze week heb ik iets nieuws geprobeerd, geïnspireerd door Japke-d. Bouma. Ik heb een lange wandeling gemaakt door onze kantoortuin. Het zitten achter de computer beu, ging ik op pad. De hele vierde verdieping liep ik over tot het achterste trappenhuis, Op de derde maakte ik een grote ronde langs de coffee-corners en de stilte-kamers, nam de binnentrap naar de tweede. Ook daar verkende ik alle hoeken. Weer terug op mijn plek voelde ik me een beetje dwaas, misschien de volgende keer toch een map met geeltjes onder de arm meenemen. Dat ziet er doelbewuster uit: Hier loopt iemand met een missie.

Een pad gaat altijd ergens heen

Geplaatst in fietsen, Huis, tuin en keuken

Wie heeft er nog een Ipod?

Soms is het gewoon de radioverbinding die even hapert. Maar nu blijft mijn Ipod stil. De batterij is leeg, helemaal leeg. Tegenwoordig gaat dat steeds sneller. Ik haal er niet eens het einde mee van mijn dagelijkse fietstochtje naar het werk. Ik moet dus iets anders verzinnen voor onderweg.

Wat nu?

Ik ga de radio onderweg missen. In de ochtend en aan het einde van dag, ben ik helemaal bij met het nieuws en actualiteiten. Fijn is ook om de fileberichten te ontvangen, ik sta daar lekker niet in. Mijn Nano Ipod van de vijfde generatie is uitgerust met een FM radio ontvanger. De oortjes fungeren als antenne. Natuurlijk kun je op je smartphone via internet ook naar de radio luisteren.
Helemaal zen gaan fietsen, kan ook een goed idee zijn. Luisteren naar de vogels en de wind. Het gekke is, dat kost mij meer moeite dan naar het geklets op de radio luisteren. In de stilte blijft mijn hoofd doormalen over mijn werk of andere plannetjes. De radio leidt af.

Maar

Eigenlijk gaat het daar helemaal niet om. Het gaat om afscheid van dat hele fijne knaloranje apparaatje dat tien jaar geleden zo hip was. Het ziet er nog steeds uit als een sieraad. En toch, dat geniale scroll en clickwieltje dat zo super handig was in de bediening, is achterhaald. De beelden die de ingebouwde camera maakt, lijken nu haast uit een vervlogen tijd. Wat is nu tien jaar? Voor een zestienjarige lijkt het een heel leven en alles uit de vorige eeuw is antiek, maar voor mij was het gisteren.

Voorbij gaat de tijd

Geplaatst in Huis, tuin en keuken

De eerste stap is gezet

Ik volg het stappenplan uit het boek: Hart en vaatziekten? Maak jezelf beter, van Karine Hoenderloo en Hanno Pijl.

Begin elke dag goed, dat is de eerste stap. In de ochtend is je motivatie en wilskracht het sterkst en lukt het dus beter veranderingen van gewoonten vol te houden. Gelijk is het dan eenvoudiger om een volgende stap te zetten. Ik volg de adviezen uit het boek op. Gelijk uit bed neem ik een flink glas water, want tijdens je slaap verlies je veel vocht. Dat is dan alvast maar binnen. Ik vergeet vaak goed te drinken.

Zittend op een stoel begin ik met ademhalingsoefeningen en probeer in het hier en nu rustig wakker te worden. Mijn hoofd wil al verder in de dag zijn en gaan plannen. Maar dat parkeer ik nog even. Als het daarboven stil geworden is, is het tijd voor actie, de spieren mogen wakker worden. Ik sport ongeveer 15 minuten. Na het douchen begin ik fit aan de dag. Ik hou dat nu al drie weken vol.

Misschien behoor je tot de mensen die al jaren elke dag hetzelfde ontbijt nemen.

Gezond ontbijten is een ander dingetje. Het moet niet al te ingewikkeld toebereiden zijn, want je hebt al zoveel te doen ‘s morgens. Daarom eet ik al honderd jaar een bruine boterham met appelstroop en een volkoren cracker met kaas. Niks mis mee maar meer variatie zou gezonder zijn. Ik ga experimenteren met recepten die eenvoudig lijken. In de Allerhande van deze maand vind ik een recept voor een ‘overnight’ ontbijt met granen en appel. Dat klinkt goed, je maakt het ‘s avonds klaar en de volgende ochtend hoef je alleen nog maar te lepelen. Dat viel tegen. Ineens was ik weer bij tante Miek waar ik als kind een keer logeerde en een bord Brintapap voor mijn neus kreeg. Toen ze me zag treuzelen zei ze:

Er zijn genoeg kinderen op de wereld die niet eten krijgen, je eet het dus maar gewoon op

Ik zag mijn nichtjes met smaak en overgave hun bord met pap leegeten. Ik vond het net overgeefsel, maar heb het tot de helft gered. Ook nu moet ik bijna kokhalzen. Het enige verschil was dat de Brintapap tenminste nog warm was. Helaas had ik genoeg overnight ontbijt gemaakt voor twee dagen en weggooien is zonde. De volgende dag heb ik er een restje jam doorgeroerd. Dat ging iets beter maar het bleef behangselplak. Voor mij geen vreugdevol begin van de dag, maar misschien vindt iemand het wel lekker?
Havermout met kwark en appel smaakt beter. Dat blijft op het menu en volgende week ga ik aan de smoothies. Dit is goed vol te houden, tijd voor stap twee.

Geplaatst in Huis, tuin en keuken, Maak je zelf beter

Een goed voornemen

 

Dit is misschien beter dan medicijnen voorschrijven.

De huisarts drukt me vlak voor kerst een verwijsbriefje in handen voor de diëtist. Mijn cholesterol gehalte is aan de hoge kant. Dat zit in de familie, net als hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten. Dat wist ik natuurlijk allemaal wel maar het komt hard binnen.
Eerst de feestdagen maar overleven, denk ik als ik naar huis fiets. In januari ga ik uitzoeken welke diëtisten er in ons dorp een praktijk hebben. Dat is alvast een goed voornemen.

Wat doe ik eigenlijk verkeerd?

Ik kook al jaren met magere producten, volkoren pasta’s en zilvervliesrijst. Ik gebruik de app van het Voedingscentrum voor lekkere en gezonde gerechten voor door de week. Aanrader, lekker makkelijk na een dag werken. De lekkere Franse kaasjes komen het huis niet meer in, net zo min als de croissantjes. Dat is eigenlijk al geen leven meer.

Wees eens eerlijk

Stiekem is er de laatste jaren van alles weer ingeslopen aan slechte gewoontes. Voor het gemak nemen we af en toe een pizza. Bewust kiezen als we uit eten gaan, doe ik niet meer. Of liever ik kies bewust voor een gerecht waar ik frietjes met mayonaise bij krijg. Thuis schep ik nog eens een keer op. Want ik kook erg lekker. En gaat er ergens kaas in, dan doe ik het restje 30 plus er ook maar bij.

Bewaren is zonde

Dat geldt zeker voor de koekjes en die lekkere zoutjes. Dus toch maar naar de diëtist gaan? Dan lees ik in de krant een interview met Hanno Pijl. Hanno Pijl is internist en zijn stelling is dat je jezelf best kunt genezen van de ziektes die hij behandeld, zoals diabetes type 2 en hart en vaatziekten. Door je leefstijl te veranderen kun je een groot resultaat behalen. Alleen, dat is niet zo gemakkelijk. Gewoontes veranderen is heel moeilijk. Daarom schreef hij samen met Karine Hoenderdos een boek.

Hart en vaatziekten? Maak je zelf beter

Ik heb het gelijk besteld. Het staat vol lekkere recepten met kleurrijke foto’s. Zo krijg je zin om aan de slag te gaan. Het is een 10 stappen plan met praktische tips om het vol te houden. Ik ben van plan ze alle 10 één voor één te zetten. De volgende stap zet ik pas als de eerste een nieuwe gewoonte is geworden.

 

 

Geplaatst in Huis, tuin en keuken

Van het groene pad naar de misdaad

Behoefte aan frisse buitenlucht of goede voornemens, maakt niet uit, vandaag gaan wij wandelen. We kiezen voor de groen route. Deze wandeling begint op de parkeerplaats aan de Eelerbergweg en is twee kilometer lang. Dat is niet veel. Maar wij gaan te voet naar het beginpunt en hebben zo toch een flinke wandeling. We hebben de route al vaker gelopen als we in Hellendoorn zijn. Een groot deel loop je door een ooit landschappelijk aangelegde tuin. Dat kun je zien aan de enorme coniferen en grote bossen rododendrons waar het pad langs slingert.Het pad in de verwilderde tuin met hoge coniferen en grote bossen rododendrons.

Gekleurde Gedachten, Karien Damen
Het pad in de verwilderde tuin met hoge coniferen en grote bossen rododendrons

Uiteindelijk kom je uit bij een bankje rondom de stam van een oude boom. Als je hier gaat zitten heb je een prachtig uitzicht op het landhuis. Ik stel me voor dat kinderen in deze tuin hebben gespeeld, verliefden stelletjes hebben rondgewandeld. Misschien dat op het bankje waar ik nu zit, een eerste kus is gewisseld of een verloving verbroken. Het kan allemaal.

Wie hebben hier eigenlijk gewoond. Een pad hier in de buurt is vernoemd naar burgemeester Meinesz. Die kende ik alleen uit Rotterdam, wat doet die naam hier in het bos bij Hellendoorn?

Wat blijkt, de familie Vening Meinesz was vanaf 1847 eigenaar van het landgoed Eelerberg, inclusief pachtboerderijen en het landhuis. Het hele gezin van de burgemeester bewoonde in de zomermaanden het landhuis. Ze kwamen elk jaar:

“in een ‘karavaan’ van rijtuigen met kisten met huisraad uit Leusden naar de Eelerberg om er de gehele zomer te verblijven.”

(bron: wieiswieinoverijssel)

Later werd een deel van het landgoed afgestaan voor de bouw van een sanatorium voor TBC patiënten. Hier kwamen we al eens eerder langs op een wandeling. Het is nu verpleeghuis Krönnenzommer.

De familie Meinesz kent nog meer beroemdheden. Felix de zoon van de burgemeester was een bekend geofysicus. Hij bedacht een methode om zeer nauwkeurig de zwaartekracht te meten zodat de precieze vorm van de aarde kon worden bepaald. Hij was de oom van Aage M, de beruchte meesterkraker. Hij wist te ontsnappen uit de gevangenis in Leeuwarden, kreeg een verhouding met een agente terwijl de hele Nederlandse politiemacht op zoek was naar hem.

Tot 1951 was het landgoed van de familie Vening Meinesz. Het zou dus kunnen dat Aage M ooit als jochie op het landgoed is geweest.

 

https://youtu.be/sy78s8lY6sw

 

 

Geplaatst in Huis, tuin en keuken, Kunst en Cultuur

Van oude mensen, de dingen, die voorbij gaan

Het grijze weer, de donkere dagen voor kerst, dat zal de reden zijn van mijn weemoedige gedachten. Dit jaar kreeg ik weer minder kerstkaarten dan voorgaande jaren. Daarom dacht ik aan een titel van een boek van Louis Couperus: Van oude mensen, de dingen, die voorbij gaan.

Het is een verwijzing naar het onherroepelijk voortschrijden van de tijd, maar ook naar de herinnering aan de nacht dat een misdrijf werd gepleegd. Een herinnering die steeds weer voorbij komt. Het is een mooie roman over twee oude mensen die iets op hun geweten hebben. Lang blijft in het verhaal onduidelijk wat er lang geleden zich heeft afgespeeld. Als lezer zie je vooral hoe de geschiedenis de hele familie in zijn greep blijft houden. Meer zeg ik er niet over, je kunt het boek downloaden via de site van de digitale bibliotheek der Nederlandse letteren en zelf lezen hoe dit prachtige melancholieke verhaal van Louis Couperus afloopt.

Maar mijn verhaal ging over kerstkaarten of liever het groeiend gebrek daaraan. Oude tantes zijn er niet meer of niet meer in staat kaarten te sturen naar hun nichtje. De jongere garde kiest voor de minder romantische digitale vorm. Ook de behoefte aan zelfexpressie onder de afzenders is minder geworden. Nog maar twee zelfgemaakte exemplaren ontving ik dit jaar. Sterker nog, ik ontving dit jaar een doe-het-zelf kaart. Verontwaardigd appte ik nog: ‘Ben je niet iets vergeten?’

‘Nee hoor,  je mag het zelf doen.’ Was het laconieke antwoord. Dat heb ik dus braaf gedaan.

 

Gekleurde Feestdagen!