Geplaatst in fietsen, Huis, tuin en keuken

Het gewicht van herinneringen

Het kan zijn dat je hem net zo mooi vindt als ik. Dan mag je hem dragen, mijn zilveren ketting met bedels van trollbeads. Elke bedel kreeg ik op mijn vijftigste verjaardag van een dierbare. Ik weet nog precies welke bedel ik van wie heb gekregen. Tien jaar lang heb ik hem bijna elke dag gedragen Misschien dat je dat allemaal voelt en de ketting daarom zo waardeert.

Maar, als je niets hebt met zilver, de ketting maar ouderwets vindt of als je je nu een beetje schuldig voelt dan hoop ik dat je hem bij de gemeente afgeeft als gevonden voorwerp. Hij is zijn gewicht in zilver waard, misschien een halve kilo. De herinneringen wegen meer.

Op een gewone donderdagochtend ging ik gewoon op de fiets naar mijn werk. Het was wat kouder dan ik verwacht had. Ik wilde mijn jas wat verder dichtritsen en voelde toen dat ik mijn ketting niet om had. Mijn oorbellen had ik wel in en gewoonlijk doe ik dat gelijk met mijn ketting

Gewoon vergeten, je was er vandaag met je hoofd niet bij.

Dat zei ik tegen mezelf ter geruststelling en trapte stug door. De hele dag voelde het wat kaal. Zodra ik weer thuis was, liep ik de badkamer in. Geen ketting op het schoteltje waar ik ’s avonds mijn sieraden op leg. Een zoektocht op mogelijke plekken, onmogelijke plekken en rare plekken in huis, geen ketting. Voor het donker werd, ben ik nog tot aan het bruggetje gelopen waar het fietspad de polder ingaat, geen ketting. Ik zag al gauw dat dat niet erg voor de hand ligt. Hij zou gewoon op de straatstenen of het asfalt zijn blijven liggen. Een oorbel of een ring rolt makkelijk tussen de stenen. Een ketting is daarvoor te groot en zwaar.

Trollbeads ketting, Gekleurde Gedachten, Karien Damen.
Trollbeads ketting

Dat ik niets gevoeld heb? Misschien is hij eerst nog in mijn kleren blijven hangen, geen idee.? Volgens de site: Verloren of gevonden, komt 62% van de gevonden voorwerpen terug bij eigenaren. Nu maar hopen dat mijn ketting gevonden wordt.

Geplaatst in fietsen, Huis, tuin en keuken, Recepten

Hitte zonder stress, drie tips

Ik hou graag de illusie dat ik niet gevoelig ben voor hypes. Ik volg niet klakkeloos trends en ga het e-woord dus niet in de mond nemen. Het waren muggen die mij zoveel jeuk hebben bezorgd. Wel heel veel muggen trouwens. Gek dat ik daar niet wakker van ben geworden.

Ik ga het er dus niet over hebben, wel over de eerste hittegolf van het jaar. Toevallig was ik de hele week vrij en ver van de koele kantoortuin. Alle gebruikelijke tips om de hitte een beetje aangenaam te overleven, heb ik daarom uitgeprobeerd. Veel drinken, op het heetst van de dag in de schaduw zitten, niet onder een inlandse eik, en rustig aan doen. Deze week kwam het in de media allemaal voorbij. Wat te doen bij hittestress? Er was een speciaal congres over en ergens, in een dorpje in Brabant kon je naar een hittefestival. Volgens de plaatselijke krant was het een succes. Het zal in ieder geval goed heet geweest zijn. Het vond plaats op een stenig pleintje zonder bomen.

Ik heb daarom uit eigen ervaring nog een paar minder gebruikelijke tips voor je om de hitte te overleven zonder stress.

Tip 1: Denk aan sneeuw

Lees een boek dat zich afspeelt in de winter of op de noordpool. Het eerste boek dat in mij opkwam was de Overwintering op Nova Zembla, maar dat heb ik niet in huis. In de kast stond nog een thriller van Tess Gerritsen: Sneeuwval. Je kunt natuurlijk ook met de gordijnen dicht naar een kerstfilm kijken.

Tip 2: Zorg voor een briesje

Maak een fietstochtje met genoeg proviand voor onderweg. Trap niet te hard, net genoeg dat je niet omvalt en niet zoveel dat je gaat zweten. Ik heb heerlijk gefietst in het Twentse landschap. Onderweg zag ik dat koeien en schapen in de wei verkoeling op zochten. Helaas lukte dat niet overal, ik denk dat ik een donatie ga doen aan de stichting die er voor wil zorgen dat er meer bomen in weilanden komen.

Gekleurde gedachten, Karien Damen

Tip 3: Eet ijs of een koele salade

In elk dorp is wel een bakker die ook ijs maakt. Beperk je met dit weer tot een bolletje. Een tweede bolletje smelt voordat je zo ver bent, landt op de grond of nog erger op je nieuwe witte broek. Als je thuis komt van je fietstochtje, heb je natuurlijk een koele salade klaarstaan. Het recept voor een krieltjes salade met pecannoten van het Voedingscentrum heb ik al met drie soorten bonen geprobeerd, heel erg lekker.

Heb jij nog een fijne tip voor de volgende hittegolf?

Geplaatst in fietsen, Huis, tuin en keuken

Wie heeft er nog een Ipod?

Soms is het gewoon de radioverbinding die even hapert. Maar nu blijft mijn Ipod stil. De batterij is leeg, helemaal leeg. Tegenwoordig gaat dat steeds sneller. Ik haal er niet eens het einde mee van mijn dagelijkse fietstochtje naar het werk. Ik moet dus iets anders verzinnen voor onderweg.

Wat nu?

Ik ga de radio onderweg missen. In de ochtend en aan het einde van dag, ben ik helemaal bij met het nieuws en actualiteiten. Fijn is ook om de fileberichten te ontvangen, ik sta daar lekker niet in. Mijn Nano Ipod van de vijfde generatie is uitgerust met een FM radio ontvanger. De oortjes fungeren als antenne. Natuurlijk kun je op je smartphone via internet ook naar de radio luisteren.
Helemaal zen gaan fietsen, kan ook een goed idee zijn. Luisteren naar de vogels en de wind. Het gekke is, dat kost mij meer moeite dan naar het geklets op de radio luisteren. In de stilte blijft mijn hoofd doormalen over mijn werk of andere plannetjes. De radio leidt af.

Maar

Eigenlijk gaat het daar helemaal niet om. Het gaat om afscheid van dat hele fijne knaloranje apparaatje dat tien jaar geleden zo hip was. Het ziet er nog steeds uit als een sieraad. En toch, dat geniale scroll en clickwieltje dat zo super handig was in de bediening, is achterhaald. De beelden die de ingebouwde camera maakt, lijken nu haast uit een vervlogen tijd. Wat is nu tien jaar? Voor een zestienjarige lijkt het een heel leven en alles uit de vorige eeuw is antiek, maar voor mij was het gisteren.

Voorbij gaat de tijd

Geplaatst in fietsen, Huis, tuin en keuken, Reizen

Helemaal opgeknapt

Het zit er bijna weer op en dat geeft een dubbel gevoel. Ik heb zin om weer te beginnen met werken, net zoals het vroeger zoveel plezier gaf de nieuwe schriftjes klaar te leggen en alvast in de schoolboeken te neuzen. Nieuwe wegen verkennen, maar ook iedereen weer te zien. Het is de vrijheid die ik ga missen, niet weten wat we waar en wanneer gaan eten, de hele dag in bermuda lopen en vergeten mijn haar te doen, heerlijk. We zijn deze zomer in Nederland gebleven, in onze datsja aan de voet van Nationaal park de Sallandse Heuvelrug. We hebben ellenlange fietstochten gemaakt door het bos, lekker koel deze zomer, over de heide gereden of langs de Regge.

Gelukkig bloeide hier en daar nog heide. niet alles was verdord. Op sommige plekken staken fel oranje struikjes er boven uit. dat bleken verdroogde bosbessenstruiken te zijn.

Eind 2016 kochten wij onze datsja. Het huisje was hard toe was aan een opknapbeurt. In de kerstvakantie hebben we hiervoor plannetjes gemaakt en zijn aan de slag gegaan. We wilde een inrichting die bij de omgeving, bos en heide, zou passen.  In de zomer van 2017   zat alles weer strak in de verf, hadden we een blinkende nieuwe keuken en een mooie badkamer met hout-look tegels. Het grote genieten kon beginnen.

 

Voor en na

Alle seizoenen hebben we nu een keer meegemaakt. Alle seizoenen zijn er mooi. Begin 2019 willen we onze datsja gaan verhuren. Het staat toch wel vaak leeg en dan kunnen anderen ook van de mooie omgeving genieten.

IMG_0021

 

 

 

 

Geplaatst in fietsen, Huis, tuin en keuken, Werk

Een fietsband

Gelukkig is alles is weer normaal. De vakanties zijn voorbij, scholen beginnen weer. Iedereen is ’s morgens weer onderweg. Zo kan ik mijn fietsbanden weer herstellen.
De eerste die ik weer tegenkom is de meester van mijn nichtje. Ik weet wie hij is, maar voor hem ben ik maar een gewone voorbijganger. Er is alleen maar een fietsband tussen ons.

Fietsband (m/v), relatie tussen mensen die elkaar alleen kennen als tegenligger op een dagelijkse fietsroute.

Hij fietst elke dag de tegengestelde route. Hij werkt in het dorp waar ik woon en ik werk in de stad waar hij woont. We zouden misschien van huis kunnen ruilen. Van werk ruilen is wat lastig, ik wil niet voor de klas en hij waarschijnlijk niet een hele dag op kantoor.
Als ik Zoetermeer in gefietst ben, kom ik voornamelijk ouders tegen die hun kinderen naar school brengen. Enkele bakfietsmoeders zwaaien inmiddels vrolijk naar mij. De kinderen zie ik met de seizoenen langzaam groter groeien en één voor één zelf gaan fietsen.

Bakfietsmoeder (v), moeder die haar kinderen in een bakfiets vervoert, doorgaans naar crèche of school.

Vande week kwam ik één van mijn bakfietsmoeders op weg naar huis tegen. Ik was al bijna in Pijnacker. Ze fietste zo maar in de polder met haar kinderen. Ze werd vergezeld door een man op een racefiets. Gezellig een dagje er op uit geweest. We vergaten bijna te zwaaien naar elkaar.

Een fietsband, gekleurde gedachten, Karien Damen

 

 

Geplaatst in fietsen, Huis, tuin en keuken

Achter de geraniums


Ik hoop dat iemand mij komt redden. Ik zit van de zomer namelijk achter de geraniums. Als iemand dan komt, kan ik vertellen dat dat helemaal niet erg is, sterker nog: ik geniet van het zitten achter mijn geraniums. Een paar weken bevrijd van de kantoortuin en de randstad. ’s Morgens hoor ik vogels zingen, ‘s avonds huppelen konijntjes over het gras. Gisteravond rende een eekhoorntje in de richting van onze tuindeuren. Net op tijd zag hij dat er een mens binnen zat en verlegde hij zijn koers richting het bos.


Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat het helemaal niet slecht voor ons is om achter de geraniums te zitten. Het is zelfs goed voor ons. De NRC haalt omgevingspsycholoog Agnes van den Berg, bijzonder hoogleraar natuurbeleving Rijksuniversiteit Groningen, aan. Het kijken naar natuur, zelfs door een raam, kan positieve gezondheidseffecten hebben.

Holterberg
 

Ik blijf hier dus nog maar even zitten. Hoewel zitten, vanmiddag ben ik de Holterberg op gefietst, zonder trapondersteuning. E. zei dat we rechtsaf moesten. Het was een zandpad dat smaller en smaller werd en het zand steeds ruller en ruller. Ik voelde me een veldrijder. De beloning was een bankje met uitzicht.

 

Geplaatst in fietsen, Huis, tuin en keuken

Het zoetste lekkers komt uit Pijnacker

In de Telstar riep de gemeente deze week bewoners van Pijnacker-Nootdorp op een leuke fiets- of wandelroute te maken. Voor de mooiste routes zijn cadeaubonnen beschikbaar. Insturen kan tot 12 oktober.

In mijn hoofd zat al langer een idee om alle stalletjes langs de weg in kaart te gaan brengen. Op weg van mijn werk, neem ik onderweg vaak groente of fruit mee van zo’n stalletje. Ik weet precies waar ze zijn en wat er zoal te koop is.

De route begint en eindigt bij de Soete Suikerbol in Pijnacker. Je kunt dus zelfs voordat je op de fiets stapt op het terras al genieten van pannenkoek of gewoon een kopje koffie nemen met iets lekkers. Wij hebben dat thuis al gedaan en slaan het terras over en gaan door het poortje en linksaf het fietspad op richting het wijkpark. Aan het einde van het pad ga je rechts en daarna direct weer naar links richting de Groenzoom. Aan het einde van het pad ga je naar rechts en volg je het fietspad totdat je naar links kunt afslaan.

Groenzoom, gekleurde gedachten, Karien Damen
Je fietst onder een soort poort door: Welkom in het natuurgebied De Groenzoom! Dit gebied is pas aangelegd en deze zomer officieel geopend. Heel veel watervogels hebben deze plek al veel eerder gevonden. Links en rechts van je zie je ze op of er overheen scheren. Pas op voor vogelaars, die kunnen zo enthousiast raken over wat ze zien dat ze slingerend over het fietspad gaan.

Aan dit fietspad ligt aan de linkerkant een theetuin. Hier kun je ook kano’s huren. In de Groenzoom is veel water en op verschillende plekken zijn steigers aangelegd. Je kunt vanaf hier dus leuke tochten over het water maken. Maar wij gaan genieten van een kopje thee met wat lekkers.

Groenzoom, gekleurde gedachten, Karien Damen

Recht tegen over de theetuin ligt een fietspad. Over dat fietspad vervolgen we onze weg en; verrassing, even verderop is er weer een theetuin. Hier worden ook kruiden verkocht. Je kunt ze zelf plukken. Ik heb niet voor niets een grote fietstas meegenomen. Maar een handgemaakt insectenhotel, die ze hier ook hebben, past er helaas niet in. We fietsen verder.
Net voordat we de Pastoor Verburghweg bereiken slaan we rechtsaf een fietspad in. Dat brengt ons al slingerend onder de N470 door. Na de tunnel slaan we rechtsaf. Iets verder op nemen we het fietspad aan de linkerkant. Aan het einde van het fietspad gaan we linksaf, de Keulseweg op.

Groenzoom, gekleurde gedachten, Karien DamenEen stukje verder aan de linkerkant zie je een soort bushokje. Hierin staat een fruitautomaat. Wij gaan vandaag voor de bessen, die zien er lekker uit. De fietstas raakt al voller. Aan het einde van de Keulseweg slaan we linksaf. We zijn nu op de Molenlaan, achtereenvolgens kun je hier scharreleieren en paprika’s kopen.

Aan het einde van de weg gaan we naar rechts en direct weer naar links. Hier op de Kleihoogt kun je aan de rechterkant lekkers voor je paard of pony kopen of hortensia’s voor je schoonmoeder. We gaan de brug over N470 over en slaan direct daarna rechtsaf. Dit fietspad fietsen we tot we weer rechtsaf kunnen richting Tolhek en de Soete Suikerbol.

Ik heb nu een route gemaakt voor ongeveer twaalf kilometer. Dat is niet genoeg voor een echte fietstocht. Ik zal hem dus moeten verlengen, wil ik een kans maken bij de prijsvraag. Maar eerst gaan we de oogst van vandaag opeten.

 

 

 

 

 

Geplaatst in fietsen, Huis, tuin en keuken, Werk

Op de fiets werkt beter

Recht door begint de bebouwing van Den Haag, rechtsaf gaat de weg verder de polder in. Voor mijn gevoel moet ik dus rechtdoor. Ik stap van mijn fiets om mijn routebeschrijving te bekijken, voor de zekerheid. Nee, ik moet toch echt rechtsaf. Maar waarom sta ik eigenlijk hier in de polder? Dat komt zo.

Lees verder “Op de fiets werkt beter”