De verwachtingen zijn hoog. De spanning stijgt elke dag verder. Bijna is het zo ver. Ik ben er niet zeker van dat het goed gaat komen. Van de stress slaap ik niet meer. In de nacht bedenk ik allerlei scenario’s voor elk probleem dat zich voor kan doen. Uiteindelijk val ik in slaap en droom dat er twee keer zoveel mensen komen dan verwacht. Dan zegt iemand: ‘ Hoe ga je het aanpakken Karien?’ Hoe ik ook mijn best doe, mijn hoofd blijft leeg, alle scenario’s zijn verdwenen. Paniek, er komt niets. Dan zeg ik voordat ik het bedacht heb: ‘Dat bedenk ik in het moment en vertrouw er op dat het dan goed komt.’
Als ik mijn ogen open, schijnt grijs licht door de gordijnen. Het is al bijna dag, de Dag. Gelukkig is alles van me afgevallen. Ik vertrouw op mijn creativiteit en intuïtie. Ik heb mezelf gerustgesteld.
Gekleurde Gedachten 