Geplaatst in Huis, tuin en keuken, Ulvenhout

Kerstverhaal: Een hart van goud

Daar zul je de heilige Agnes hebben, denkt Mathilde. Een grijs autootje rijdt de Slotlaan in en stopt voor haar huis. Een feestelijk geklede vrouw stapt uit, doet het achterportier open en sleurt haar jongste zoon van de achterbank. Dat is Kevin, die heeft vast geen zin in kerstmis met zijn familie. Aan de andere kant van de auto is haar oudste zoon Ruben ook uit de auto gestapt. Hij heeft net zo’n heilig gezicht als zijn moeder, maar ondertussen. Stookt altijd zijn broertje op tot kattenkwaad, net zoals Agnes vroeger zelf deed met haar zusje.
In de deuropening staan Irma en Johan, arm in arm te wachten op het bezoek, hun dochter en kleinzonen. Mathilde zwaait naar haar buren maar ze doen net alsof ze haar niet zien. Zoek het lekker uit met elkaar, denkt Mathilde en trekt de gordijnen dicht.

The Sound of Music

Ze heeft zich voorgenomen vanavond gezellig naar The Sound of Music te gaan kijken. Glaasje wijn, stukje brie, verder heeft ze niets nodig voor een ouderwets kerstgevoel. Maar eerst iets eten, ze loopt haar keuken in en pakt de maaltijd uit de koelkast waar ze zich enorm op heeft verheugd, roti met kip. Die is echt lekker. Ze dekt de tafel en schenkt alvast een glaasje wijn voor zichzelf in, terwijl de magnetron zacht zoemt.

Sinds Poekie een krielkipje van hen heeft doodgebeten, praten Irma en Johan niet meer met Mathilde. Waar is Poekie eigenlijk? Ze heeft, nu ze erover nadenkt haar kat al een poosje niet gezien. Mathilde loopt naar de kamer om haar te zoeken.


“Poekie, Poekie, kom eens bij het vrouwtje.”


Geen reactie, Mathilde loopt de keuken weer in, opent de achterdeur open en roept nog eens. Niets, of hoort ze toch iets? Een zacht klagelijk gemiauw klinkt uit de tuin van de buren. Mathilde loopt door het donker op het geluid af. Het komt uit de regenton. Als ze het deksel optilt, vindt ze een half verzopen kat, haar kat. Mathilde wil dan nog maar één ding en dat is wraak nemen.

Lelijke heks

Met de natte kat in haar armen stapt ze de bijkeuken in van haar buren. Aan het einde van de gang hoort ze gelach. Ze gooit de deur van de woonkamer met een flinke zwaai open. Gelijk is iedereen in de kamer stil. Verbaasd kijken allemaal naar de ongenode gast. Mathilde houdt haar kat omhoog: “Kijk eens wat dat rotjoch heeft gedaan.”
“Nee”, gilt Agnes, “zoiets zou mijn Kevin nooit doen. Mijn kleine jongen heeft een hart van goud.”
Mathilde kijkt de tafel rond of ze de dader ziet.
“Hij heeft het wel gedaan Agnes, waarom zou hij anders de benen hebben genomen?”
Iedereen kijkt nu naar de plek waar Kevin zou moeten zitten. Agnes loopt de gang in en roept naar boven: “Kevin, Kevin.”  Als er geen reactie komt: “Waar is mijn Kevin, lelijke heks.”
“Rustig Agnes, hij kan niet ver weg zijn”, probeert Johan haar te kalmeren. “Kom, we gaan zoeken.”

Iedereen begint door het huis te rennen. In afwachting van wat er komen gaat, zet Mathilde haar kat voorzichtig op de grond. Na een klagelijke miauw, strijkt die haar natte lijf tegen de benen van Mathilde.

Vlierbessenwijn

“Hier is hij, in de kelder.” Ruben heeft zijn broertje gevonden.
Boven aan het trapje probeert iedereen tegelijk iets te zien van wat er aan de hand is.
“Laat mij maar even kijken”, zegt Mathilde.
“Nee heks, jij blijft uit de buurt van mijn kind.”
“Laat haar er langs Agnes, ze is verpleegkundige geweest.” Haar vader geeft haar een duwtje zodat ze een stap opzijzet.
Mathilde knielt beneden in de kelder naast de jongen neer. Ze ziet dat zijn lippen zijn blauw zijn. Voorzichtig voelt ze zijn hals. Plots laat hij een boer midden in haar gezicht. Ze ruikt een enorme dranklucht.
“Hij is gewoon dronken.”
“Mijn zelfgemaakte vlierbessenlikeur. Daar komt die blauwe kleur vandaan. Die was voor bij het toetje”, zucht Irma. Ze is ondertussen ook naar beneden gekomen. Ze houdt een halflege fles omhoog.

Johan brengt zijn kleinkind naar boven. De anderen gaan wat ongemakkelijk met elkaar om de tafel zitten. Gelukkig daar komt Johan al naar beneden. ‘Kevin slaapt, hij mompelde nog iets over een prinses redden en een gevaarlijke tijger in het bos. Echt een jongen met een hart van goud,’ zegt hij met een knipoog naar Mathilde. “Drink je een glaasje met ons mee op de goede afloop?”

Geplaatst in Ulvenhout

Gevonden: het boekje van het schoolkamp

Dit is zo leuk, ik moet het even kwijt.

In juni schreef ik over de afscheidsmusical van mijn jongste nichtje en het verschil met mijn eigen afscheid van de basisschool. Dat was met de hele klas een week op kamp in een boerderij. Met zeven klasgenoten zat ik toen in een groepje met de naam: Boekenwurmen. Bij mijn verhaal in juni maakte ik een tekening van hoe ik dacht dat ons logo eruit had gezien.

Lees verder “Gevonden: het boekje van het schoolkamp”

De vlooienmarkt: Zoete herinneringen en een vogelhuisje

‘Joehoe, ik zit hier, op het terras.’

Ik zwaai naar mijn zus. Nu ik weer in de buurt woon, kunnen we vaker zomaar afspreken. We hadden afgesproken in het Valkenberg, voor ons allebei even ver fietsen. In de hoop dat er een plekje was bij T-huis, anders konden we verder de stad inlopen.

Lees verder “De vlooienmarkt: Zoete herinneringen en een vogelhuisje”
Geplaatst in Boeken, Huis, tuin en keuken, Ulvenhout

Het Verhaal van Pip: Een Leesavontuur

Met al mijn zakgeld in mijn portemonneetje ging ik op pad. Ik mocht helemaal in mijn eentje naar de Vlooienmarkt. Want, ik was al negen jaar en het was maar twee straten oversteken. Eerst de Roskam, daarna de Pennendijk en dan stond ik op de veiling waar de Vlooienmarkt was. In het seizoen werden daar fruit, groenten en suikerbieten verhandeld. Dat laatste was in het najaar, de Pennendijk lag dan bezaaid met bieten die van de wagens waren afgerold. We zochten dan naar een mooi exemplaar om uit te hollen en er een lampion van te maken. Ook kan ik nog de zware zoete brandlucht ruiken die opsteeg uit de suikerfabriek in Breda. Een geur die hoort bij de naderende winter.

Lees verder “Het Verhaal van Pip: Een Leesavontuur”
Geplaatst in Reizen, Ulvenhout

Vaarwel Bus 132

Zo maar, het was op een zondag in juli, is bus 132 voorgoed uit mijn leven verdwenen. We gingen op die regenachtige dag, in het kader van onze inburgering, een kijkje nemen in het Stedelijk Museum in de Boschstraat in Breda. Laat dat nu net de zondag zijn dat de nieuwe dienstregeling van Bravo inging. De route Breda CS – Baarle-Nassau is nu onderdeel geworden van een Bravo direct lijn. In zekere zin is het het voor de bus zelf een promotie. Omdat alle Bravo direct-lijnen een nummer hebben beginnend met een drie, is het nu bus 375 die ons naar de stad vervoert.

Lees verder “Vaarwel Bus 132”
Geplaatst in fietsen, Huis, tuin en keuken, Ulvenhout

Een mooie fietstocht op een warme dag

Het was tijd om de omgeving rond Ulvenhout verkennen. Daarom zocht ik op de website van Ons Ulvenhout naar een mooie fietstocht. In de rubriek Weetjes over onze Laurentiuskerk en kapellen, een leuke route van Ulvenhout via Galder naar Strijbeek en weer terug naar Ulvenhout. In totaal ongeveer 14 kilometer. Kort genoeg dus om onderweg de tijd te nemen alle kapellen rustig te bekijken. Kort genoeg om het niet te warm te krijgen en voldoende schaduwplekken onderweg.

Lees verder “Een mooie fietstocht op een warme dag”
Geplaatst in Huis, tuin en keuken, Ulvenhout

Een bedje met spijlen

Op de Ginnekenweg, in de boekhandel van Van Kemenade & Hollaers, vind ik rechtsachter een hele kast vol boeken over Breda en omgeving. Normaal is voor mij alles in een boekwinkel al onweerstaanbaar maar deze kast is een echte snoepwinkel. Boeken over bierbrouwerijen, carnaval en het Roomse leven. Ik blader door een boek waarin alle gevels van de huizen aan de Baronielaan zijn getekend. Op welk nummer woonde tante J. ook al weer? Het was een bovenwoning ergens schuin tegenover ijssalon La Capri vlak bij het Mastbos.

Lees verder “Een bedje met spijlen”
Geplaatst in Huis, tuin en keuken, Ulvenhout

Het meisje en het dorp

Iemand zei eens tegen mij: ‘Je kunt het meisje wel uit het dorp halen, maar het dorp niet uit het meisje.’ Zijn relatie was net gestrand. Zijn geliefde had zoveel last gekregen van heimwee dat ze terug was gegaan naar het dorp waar ze was opgegroeid.

Lees verder “Het meisje en het dorp”