Mijn tante Hetty, deel 5: Kersen

Dit is een fragment van mijn nieuwe verhaal. Onder dit fragment staat een samenvatting van hele verhaal. Wordt vervolgd.

‘Er stond wel een donkere auto aan de overkant van de straat toen we in de winkel waren.’

‘Weet je het zeker? Er zijn heel veel donkere auto’s.’
Tante Hetty gaat langzamer rijden. Zoals mijn vader doet als hij zich ergert aan een bumperklever. De donkere auto haalt ons niet in.
’Eens kijken wat er gebeurt als ik hier af sla?’
Bij de rotonde neemt tante Hetty de weg naar rechts. Normaal zouden we rechtdoor rijden. We rijden nu de stad uit, richting de rivier. Ik kijk in de spiegel of de auto ons volgt. Dat doet hij en er valt me nog iets op. De linkerkoplamp is vastgeplakt met tape. Dat had de auto die voor de winkel van Bert stond ook. Er loopt een barst over het glas van de lamp.
’Het is dezelfde auto tante Hetty.’
Mijn stem klinkt raar. Alsof ik onder water praat. Het gezicht van tante Hetty verstrakt.
’Oké, dan gaan we het nu serieus spelen. Hou je vast.’
Dat deed ik toch al, maar ik verstevig mijn greep. We rijden nu op de dijk langs de rivier. Het is de dijk waaraan ik met mijn vader en moeder woon. We rijden het huisje voorbij. Het lijkt te zeggen: ‘Zie je wel, je had beter thuis kunnen blijven.’
‘Even verderop kunnen we links afslaan tante.’
‘Je bedoelt bij dat huis met de groene luiken.’
‘Ja, precies, kijk daar is het al.’
Tante Hetty mindert vaart. Op dat moment komt er een motorrijder van de andere kant.
‘Shit, nu moet ik verder door rijden. Is er nog een andere afslag, Mara?’
‘Nee, alleen maar een fietspad.’
’Ik weet waar dat is. Dat is breed genoeg.’
We rijden weer verder. In de volgende bocht rijdt tante Hetty rechtdoor. Even lijkt het of we in de lucht in hangen, maar we belanden op het fietspad dat schuin naar beneden loopt. Een wielrenner steekt boos zijn vuist op in onze richting. De auto achter ons heeft te laat in de gaten dat we rechtdoor rijden. Hij kan ons niet volgen. Onder aan de dijk is een pad naar links. Het gaat naar een boerderij. We rijden het erf op en stoppen op een plek die niet te zien is vanaf de dijk.
’Wil je kersen als toetje?’
’Euh,’ ik denk dat ik het niet goed versta en kijk tante aan.
‘Of je kersen als toetje wil?’ Ze wijst naar een tafel met manden op het erf. ‘Ze verkopen hier groente en fruit.’
We stappen uit de auto. Ik kijk speurend de kant op van de dijk. Er is niets bijzonders te zien.
Tante Hetty rommelt in haar handtas. ‘De kersen kosten twee euro voor een zakje. Heb jij misschien kleingeld bij je?’
Tante is naar de boerderij gelopen. Ik zoek in mijn portemonnee en vind twee losse euro’s. ‘Hier,’ ik loop naar haar toe. Ze geeft mij een zakje met kersen en neemt het geld van mij aan. De euro’s verdwijnen in een geldkistje dat vastgespijkerd zit aan de tafel.
’Kom, ik denk dat we nu wel naar huis kunnen.’
‘Wie waren dat tante?’
‘Ik heb geen idee lieverd. In mijn werk kom je rare snuiters tegen. Misschien is het een klant die wil testen of ik koelbloedig genoeg ben om zijn advocaat te worden.’
Ik weet dat ze luchtig doet om mij niet ongerust te maken.
‘O, en Mara, straks zeggen we niets tegen je moeder. Ze heeft al genoeg aan haar hoofd.’
We rijden zwijgend terug naar de stad.

Direct deel 6

Samenvatting: Het is zomer. Ik ga logeren bij tante Hetty. Mijn moeder moet namelijk naar Katmandoe. Daar ligt mijn vader in het ziekenhuis nadat hij gered is op de Lhotse een bergtop naast de Mount Everest. Mijn vader is alpinist. Ik kan niet mee want ik zit in de laatste schoolweken voor de zomervakantie.

Tante Hetty is advocaat en eigenlijk is ze de tante van mijn moeder. Ze is niet getrouwd, rookt en drinkt als een ketter. Mijn moeder blijft maar weg en de schoolvakantie begint.
Ik verveel me. Ik staar in het scherm van de computer en het lijkt me uit te nodigen. Een jongen verschijnt in beeld en nodigt me uit de virtuele wereld in te stappen. Ik wil dat helemaal niet totdat blijkt dat tante Hetty in gevaar is. Iemand uit de onderwereld heeft het op haar gemunt. Ik stap toch de virtuele wereld en samen met de jongen, die Victor heet, ontmasker ik de misdadigers.