Master of Suspense

Hoe zou het zijn om meer spanning in mijn verhalen te brengen en over de duistere kanten van het leven te schrijven? Ik schreef me in voor de workshop Schrijven als Hitchcock. Lang geleden, na het zien van zijn film The Birds hebben mijn zus en ik weken bij elkaar in bed geslapen. Nu moet ik er wel bij zeggen dat we alleen thuis waren toen de film op de televisie kwam.

Hitchcock is de master of suspense en misschien wel de beste filmregisseur ooit. Wie kent niet de scène van de vrouw die zich van geen kwaad bewust onder de douche staat? Zijn motto was:

Laat het publiek zoveel mogelijk lijden

Hij gebruikte hiervoor angsten die wij allemaal herkennen.

Gisteren was het zo ver. Hedwig van Lier van bureau Artemis zette ons aan het werk met de vraag: wat is je grootste angst? Maar daar kun je een goede thriller niet mee laten beginnen. Die begint met een volstrekt normale wereld, met je normale gezin en je normale werk met volstrekt normale collega’s. We moesten ons voorstellen wat het volmaakte tegendeel was van onze angst, de vrolijke wereld van de margarine reclames. Maar ergens bekruipt al het gevoel dat die echtgenoot onbetrouwbaar is, je collega’s hebt straight from hell en dat de storm op uitbarsten staat.

We leerden het verhaal versnellen waar het saai is en vertragen waar het spannend werd. Onze lezer moet op het puntje van zijn stoel zitten en we moeten hem daar zien te houden. Onze hoofdpersoon kan geen kant meer op, alle oplossingen worden uit zijn handen geslagen. Alle reddingenen raken buiten bereik. En net als iedereen denkt, gelukkig het komt toch nog goed, delen we de genadeklap uit.

Schrijvers kunnen veel van Hitchcock leren. Hedwig heeft ons dat in haar workshop overtuigend laten zien, een echte aanrader.

Maar wat is nu mijn grootste angst? Morgen meer.