Een nieuwe baan, een nieuwe taal

De eerste week in mijn nieuwe baan zit er op.  Een hele week nieuwe gezichten en nieuwe gewoonten. Een hele week waarin ik me een beetje dom voelde, maar ook verbaasd. Waarom doen jullie dat hier eigenlijk zo?

Zelfregie

Mijn nieuwe werkterrein is de zorg. Gemeenten moeten sinds 1 januari van dit jaar zelf regelen dat inwoners de juiste zorg krijgen. Samen met instellingen ga ik uitzoeken hoe we in elke wijk dagbesteding kunnen organiseren. Mensen die dat nodig hebben moeten er binnen kunnen lopen, zich op hun gemak voelen en als ze dat willen ergens aan mee kunnen doen, creatief, sportief of gewoon gezellig. Het gaat om ouderen, mensen met een handicap of met een psychiatrische achtergrond.
Om me in te werken lees ik er veel stukken over. Voortdurend struikel ik over jargon en onbegrijpelijke afkortingen. Zo kom ik op elke bladzijde het woord zelfregie tegen. Iemand heeft bedacht dat het woord regie niet duidelijk genoeg is om te zeggen dat mensen hun eigen leven vorm moeten kunnen geven. Het woord zelf werd er voor geplakt en iedereen vond dat fantastisch en nam het over. Ergens in hetzelfde stuk lees ik ZZP. Maar hier wordt niet een zelfstandige zonder personeel bedoeld. Het verhaal gaat namelijk over de financiering van de zorg. Even verder op vind ik gelukkig de betekenis: Zorg Zwaarte Pakket. Vanzelfsprekend toch, als je het weet? Ook de afkorting VG die ik verderop tegenkom, zegt me niets. Ik googel deze letters en wat blijkt, ze bedoelen verstandelijk gehandicapten.

Stress

Ik geef het toe, in de wereld van de griffie kennen we ook jargon. Wat zijn bijvoorbeeld schriftelijke vragen? Vragen op papier of tegenwoordig per mail denk je misschien? Nee, het gaat om politieke vragen, gesteld door een raadslid aan het college. Het raadslid wil met het stellen van die vragen laten zien dat hij bovenop de actualiteit zit. Vergelijk het met Kamervragen. Van schriftelijke vragen raakt een ambtelijke organisatie in de stress. De vragen moeten namelijk binnen 30 dagen beantwoord worden en als dat niet goed gebeurt komt je wethouder in de problemen. Schriftelijke vragen worden vaak verward met technische vragen die ook op papier of per mail worden gesteld door raadsleden. Het raadslid wil dan alleen maar feitelijke informatie over een onderwerp.

Van Dale

Ik geef nog meer toe. Zelf heb ik ook weleens een woord bedacht. Lang geleden, ik hield me bezig met zorg voor ouderen in Dordrecht, was me opgevallen dat de verzorgingshuizen daar teveel keukencapaciteit hadden. Of er werd teveel gekookt elke dag of een deel van de keukens stond ongebruikt. Ik heb dat toen overbekeukening genoemd. Duidelijk toch? Helaas heeft het de Van Dale niet gehaald.

Ieder vak zijn eigen taal. Ik neem me voor er aan te wennen, maar er niet aan mee te doen. Ben benieuwd of dat gaat lukken?