
Gisteren heb ik gevlagd met een oranje wimpel. Ik word daar altijd heel blij van. Een wapperende vlag met frisse kleuren tegen een blauwe lucht. Ik ben helemaal niet zo van het koningshuis maar vlag graag. Misschien komt dat omdat bij ons thuis niet werd gevlagd en ik dat als kind erg jammer vond. Ik weet nog, op een dag kwam ik thuis uit school, we waren de hele dag bezig geweest met prinsessen en koetsen, ik denk dat de trouwdag van een van de prinsessen aanstaande was en dat ik vroeg waarom wij de vlag niet uithingen. Het antwoord van mijn vader schokte mijn geloof in sprookjes toen diep:
Niet iedereen is voor het koningshuis.
Het is voor iedereen wennen. Koningsdag klinkt heel anders dan koninginnedag. Serieus tegenover gezelligheid. Bij de hoofdrolspelers, Willem-Alexander en Beatrix zou je het juist andersom verwachten.
De beelden zagen er gisteren niet anders uit dan andere jaren. Vrolijke in oranje uitgedoste onderdanen in De Rijp en Amstelveen, die de koninklijke familie ontvingen.
Omdat ik de column van Youp had gelezen, keek ik vooral naar burgemeester. Waar ken ik die man van? Het eerste wat in mij opkwam was: Apeldoorn, er achteraan kwam: De commissie van in en uitgeleide. Vreemde casting voor deze eerste koningsdag.

Ik laat me verder niet afleiden. Koningsdag valt, zoals gebruikelijk bij een oranjefeest, op juist die lentedag die de zomer aankondigt. De lucht is vol beloften van een nieuw seizoen. Ik trek mijn nieuwste jurk aan en mijn feestschoenen en ga het dorp in. Misschien kom ik wel een queenie tegen.

Je schoenen zijn alvast een sprookje waardig 🙂
LikeLike
Ben er dan ook heel zuinig op
LikeLike
🙂
LikeLike
Geweldig die schoenen! 🙂
En ook leuk de verwijzing naar mijn Queenie.
LikeLike
Ik vond haar er prachtig uit zien, net als de rest van je werk.
LikeLike
Dank je wel! *bloos* 🙂
LikeLike