In mijn verbeelding zag ik een hond, een jonge herder met gespitste oren. Hij keek mij afwachtend aan. Zijn oren waren gespitst en zijn lijf alert. Ik hoefde het maar te zeggen en hij ging het blijmoedig doen. Met acrylverf heb ik hem op papier gezet.
Het lijkt wel een kat.
Ik moest meteen denken aan die keer dat ik trots thuis kwam van school. Ik denk dat ik zeven of acht jaar was. ‘Kijk eens mama wat ik gemaakt heb.’ Ik liet haar mijn plakwerk zien. ‘O, wat een mooi poesje heb je gemaakt.’
Het was een hondje.
Een hond is trouw en loyaal, een kat eigenzinnig en op zichzelf. Wat maakt het uit, het past allebei bij mij.
Voor wat betreft je kunstwerken neig je de abstracte kant op te gaan. Leuk geschilderd. De kat vind ik hilarisch. Zelf hebben wij een poes gehad die zo voorbeeldig was dat er volgens ons geen tweede bestond, maar dit ter zijde. Kort en krachtig verhaal.
LikeGeliked door 1 persoon
De kat is van mijn 7 jarige ik, briljant toch?
LikeLike
Haha, mooi verhaal!
LikeGeliked door 1 persoon