Zo’n dag: Overleven in de kantoorjungle

Stel je hebt zo’n dag dat je je auto of fiets naar de garage of de fietsenmaker brengt en je hebt precies genoeg tijd om met zo’n leenfiets met terugtraprem op kantoor te komen.

Zo'n dag

Dat je ondanks wind tegen en gevaarlijke uitwijk manoeuvres veilig en op tijd aankomt bij je werk. Je rent direct naar de vergaderruimte voor het werkoverleg. Er is nog niemand en dat dat na vijf minuten ongemakkelijk wordt en dat je op je telefoon kijkt. Een kwartier geleden is er een mail rond gegaan dat het werkoverleg verplaatst is naar een andere vergaderruimte.

Zo'n dag

Dat je je spullen weer bij elkaar pakt en naar de andere kant van het gebouw rent. Dat de vergadering al zonder jouw is begonnen en de koffiekan al helemaal leeg is.

Zo'n dag

Dat je een stuk moet aanleveren voor 11.00 uur en dat het je net lukt alle gevraagde informatie er in te verwerken. Dat je op verzenden drukt en de melding verschijnt:

Uw postbus heeft de uiterste limiet bereikt

Dat je dan gauw de prullenbak van je mailbox leegt. Zo, nu lukt het wel om te verzenden. Dat je dan naar een lege inbox op je scherm staart en bedenkt:

Ik heb al mijn mail weggegooid!

Zo’n dag en die is dan niet eens op de helft. Misschien dat dat jouw nooit overkomt zo’n dag, maar mij wel. Tussen de middag ben ik het Stadshart in gegaan om voor mezelf een kado te kopen. Bij boekhandel Haasbeek vond ik precies wat ik nodig had: Survival voor de kantoorjungle, van Japke-d Bouma.

Jake-d. Bouma schrijft elke week een column in nrc.next en NRC Handelsblad over modern leed in onze kantoortuinen. En dat leed is heel groot en hilarisch als je er over leest. Japke doet er verslag van en geeft leerzame tips. Soms wat over the top, maar dat relativeert tegelijkertijd enorm. Bijvoorbeeld:

‘houd vergaderingen waarop iedereen maar één woord mag zeggen”

Of deze over de koffie etiquette:

“(Koffiehalen) we stoppen ermee. Het is gewoon echt te veel gedoe. Die dienblaadjes met rondjes erin en dan voor tien man halen”

Dus heb ik weer zo’n dag, dan ligt er op mijn nachtkastje troost te wachten.