Geplaatst in Huis, tuin en keuken, Nieuws en politiek

Happy Home

Bent u de nieuwe buurvrouw?

Ik ben in de voortuin van het nieuwe huis van mijn broer onkruid aan het wieden. Nadat ik de buurvrouw heb uitgelegd hoe het zit, kijken we samen peinzend naar het huis. Onze conclusie is, dat het mooi is dat het huis zich weer vult met leven. Het heeft een behoorlijke tijd leeg gestaan. Dat laat een huis direct merken. Hoe kan ik niet precies zeggen, maar het ziet er steeds treuriger uit.

Mijn broer en zijn gezin hebben dus een nieuw huis gekocht. Hun oude huis is vorige week ook verkocht. Zij zijn dit jaar niet de enige. De open huizen dag van vorige week trok een groot aantal kijkers. Het resulteerde in veel afspraken voor een tweede bezichtiging. Volgens een plaatselijke makelaar, een teken dat de nieuwsgierigen van afgelopen zaterdag serieuze plannen hebben.

Dat maakt deze lente extra zonnig. Alles komt weer in beweging. Nieuwe huizen krijgen een fris verfje en een nieuwe inrichting. Heel veel werklui lopen in en uit. Om de boel op te meten, te slopen, een keuken en een badkamer te plaatsen, te behangen en te stucen. De nieuwe huizen ogen direct weer vrolijker van al die aandacht.

Het herstel van de huizenmarkt is een teken dat de economie weer opkrabbelt. Dat is mooi voor ons allemaal. Maar het mooiste vind ik dat al die leegstaande huizen weer bewoners krijgen. Een huis kan er niets aan doen dat zijn eigenaar gaat scheiden, van baan verandert of gezinsuitbreiding krijgt. Ik voel mee met een leegstaand huis en zie er direct allerlei mogelijkheden in. Het is maar goed dat mijn man niet reageert op:

Is dat huis niet iets voor ons?

Huizenverkoop
Huizenverkoop neemt weer toe
Geplaatst in Huis, tuin en keuken, Mode

Over rare hobby’s en mooie dromen

“We willen niet te laat naar huis gaan”, zegt Liesbeth, een vriendin van ons. “Want morgenavond moet ik ook nog naar school”. “Naar school?” reageren wij in koor. “Ja, ik zit op de kappersschool“. We hadden elkaar door familieomstandigheden al een tijdje niet gezien en deze zondagmiddag was bedoeld om bij te praten en tot besluit samen lekker te eten. Ze vertelt dat ze het knippen van mensen altijd leuk heeft gevonden en in haar studietijd er een bijverdienste aan had. Ze heeft al een pandje in de stad waar ze wonen op het oog. We worden helemaal enthousiast van haar verhaal. Het nodig mij uit om te vertellen over mijn nieuwste project, het maken van een corset. “Hoor je dat Hugo”, zegt Liesbeth, “en dan noem je mijn hobby raar”.

krulspelden
Image courtesy of Surachai / FreeDigitalPhotos.net

In haar vrije uren oefent Liesbeth het inzetten van rollers voor een permanent. In het dagelijkse leven is ze juriste en eigenaar van een adviesbureau. Ik ben in mijn vrije tijd bezig met textiel en doordeweeks gemeenteambtenaar. We zijn allebei van de generatie die begin jaren 80 moest kiezen voor een opleiding of een beroep. Van onze schooldecaan kregen we het dringende advies mee vooral iets te gaan doen waar je je brood mee kon verdienen. Het was crisis.

Het volgen van de pedagogische academie, de voorloper van de pabo, leidde op tot werkloosheid. Dus ging mijn zus een ander HBO- opleiding doen. Ze werd daar doodongelukkig van en stapte toch over naar de pedagogische academie. Ze werkt nu al jaren met veel plezier in het onderwijs. En is, voor zover ik dat kan beoordelen, een kei in haar vak. Mijn schoonzus werd jaar na jaar uitgeloot voor de opleiding tot verloskundige. Rondde zelfs een universitaire studie af. Maar is nu, je raadt het al, verloskundige. Zij hadden meer lef en maakten hun droom waar.

We zitten nu ook in een economische crisis en ik vraag me af hoe jonge mensen nu een keuze maken. Praten schooldecanen op hen in en durven ze dan niet meer te dromen? Of is deze generatie anders en kiest ze meer vanuit eigen overtuiging? Ik zou daar graag wat over horen.
Aan een rare hobby kun je trouwens veel lol beleven.