‘Dit moet ook nog naar het postiljon’. Het stond er echt, bij de tekst die ik kreeg om te plaatsen op onze website. De schrijver kon niet bedoeld hebben dat de tekst ook bezorgd moest worden bij het postiljon hotel. Zoetermeer heeft helemaal geen postiljon hotel. Gelukkig maar, want Zoetermeer is een moderne stad van ICT en leisure.
Daar past geen accommodatie bij met krakende vloeren, fluwelen gordijnen en een koperen bel. De hotelier, een hotel met de zo’n naam heeft een hotelier, zou ook niet weten wat hij met het raadsbesluit over de Oprichting van de Omgevingsdienst Haaglanden zou moeten.
 |
| ‘moderne postiljons’ |
Nee, de tekst moest naar het huis-aan-huisblad De Postiljon gestuurd worden voor publicatie op de gemeentepagina. De schrijver wist dus niet dat over de naam van dit huis-aan-huisblad diep was nagedacht. Deze naam is ontleend aan een mooi woord voor de koerier die de post komt brengen. Vroeger werd het nieuws van over de wereld of van familie en geliefden buiten stad, gewoon bij je thuis bezorgd. Tegenwoordig staat het online.
Bijna niemand weet meer wat een postiljon is. Dat is ook niet vreemd nu zelfs de postbode uitsterft. Sterker nog: volgens de Van Dale online bestaat het helemaal niet: ‘Het woord is verkeerd gespeld of het staat niet in het gratis woordenboek’. Jammer is het wel, want de uitdrukking postiljon d’amour gaat er mee verloren. Ik zag althans mijn puberende neven met hun ogen draaien toen ik die term gebruikte. Romantiek is aan hen niet besteed.
Het woord postiljon leidt bij mij onvermijdelijk naar de diligence met hoorngeschal over berg en dal. De schlager van de Selvera’s die mijn favoriet was, toen ik als kind in Hotel de Zwarte Boer bij Leuvenum een liedje mocht uitzoeken op de juke-box. Bijna had ik gekozen voor Achter het stille klooster van de Zangeres Zonder Naam. Gelukkig voor de hotelgasten had ik maar één kwartje.
Ik wist ook niet meer wat het woord precies betekende. Door het gebruik van de spellingscontrole ben ik minder met taal bezig. Ik betrap me er steeds vaker op dat ik een woord globaal type en dan afwacht wat de spellingscontrole er van zegt. Ik weet niet meer waar de puntjes bij ideeën geplaatst moeten worden. Mijn woordenschat en kennis van de Nederlandse taal is beslist kleiner geworden. Het spelletje wordfeud helpt ook niet echt bij het op peil houden van mijn woordenschat. Heel vaak leg ik een woord, waarvan ik zeker denk te weten dat het bestaat, zegt het spel: Invalid Word. Geef mij maar Scrabble. Door een stevige discussie met je tegenspeler kon je er nog wat uitslepen. In ieder geval stak ik nog wat op van het er bij gesleepte bewijsmateriaal.
Vroeger was alles beter. Ik ben duidelijk van de vorige eeuw en kan achter de postkoets aan de geschiedenis in. De Selvera’s scoorden hun platina-hit in mijn geboortejaar. Eén Selvera heeft nog een solocarrière gehad. Als Mieke Bos was ze onder andere te zien in Q en Q. Dat was in 1974.
Gekleurde Gedachten 