Code Rood: avontuur in Spanje

Deze keer gaat mijn verhaal niet over Ulvenhout. Ook heb ik, op vakantie, geen uil gevonden die mij deed denken aan Ulvenhout. Nee, dit verhaal gaat over naar huis willen gaan terwijl je vast kwam te zitten op een plek waar je niet wil zijn. We waren gestrand, ver van de bewoonde wereld. Het is het verhaal over hoe we uiteindelijk met een taxi naar de Lidl gingen om boodschappen te doen.

Rustig wandelen

Een keer per jaar gaan wij voor familiebezoek naar Spanje. We logeren dan in een B&B in de heuvels vlakbij Huercal Overa in Almeria. Een droog gebied met een geheel eigen schoonheid. Vroeg in het voorjaar en in de herfst kun je daar heerlijk rustig wandelen. Dit jaar waren we daar begin oktober.

Het was een kabbelend bezoek. Overdag gingen we wandelen of lezen op het terras. ’S avonds waren we met de familie die overdag online werkt of naar school gaat. Mijn zwager heeft, sinds hij daar woont, samen met een Vlaming een podcast over wat er allemaal bij komt kijken als je emigreert.

Storm en regen

Kabbelend, tot de dag van vertrek naderde. De weerberichten gingen al dagen over een storm. Maar dat leek ons daar in de heuvels niet te raken. Donderdag rond het middaguur gaf de Spaanse weerdienst AEMET code rood af voor de provincies Alicante en Murcia vanwege zware regen en overstromingsgevaar. De meteorologen verwachtten extreem risico voor mensen en infrastructuur vanwege DANA Alice.

Een DANA (Depresión Aislada en Niveles Altos) is een berucht weerfenomeen in Spanje. Het is eigenlijk koude lucht die boven het warme zeewater van de Middellandse zee komt te liggen. Er vormen zich dan hevige onweersbuien die heel veel regen droppen. Na de verschrikkelijke overstromingen van vorig jaar, neemt de Spaanse overheid geen enkel risico meer. We konden dus niet naar het vliegveld. Gelukkig konden we de tickets simpel omboeken.

Mala suerte

Een dag extra vonden we helemaal niet erg. Alleen, het brood, de melk en de koffie was op. Dus gingen we op pad om boodschappen te doen. Het was een grijze dag maar hier in het zuiden van Spanje geen vuiltje aan de lucht. Ineens lichtte er een lampje op het dashboard van  onze huurauto op: “Bandenspanning controleren”. Geen probleem, we wisten dat er aan de rand van het stadje Huercal Overa een bezinepomp met garage was. Ineens ging de auto wel een heel raar geluid maken. ‘Stoppen’, riep ik. Net voorbij een rotsblok kwamen we in het gravel langs de weg tot stilstand. De linker band voor zat vol met gaten. De bewoonde wereld was zo’n vijf kilometer van ons vandaan. Mala Suerte in het Spaans.

Franse film

Wat dan volgt, lijkt op zo’n oude Franse film waarvan je, als de lichten in de bioscoop weer aan gaan, elkaar aankijkt: “Waar ging dit over?” Man en vrouw bij een auto in de wind langs de kant van de weg. Man in de auto, vrouw aan het bellen. Allebei weer naast de auto. Man naar de overkant van de weg om in de verte te turen. Vrouw loopt alleen door de struiken langs de weg. Keert weer om, veel te gevaarlijk. Man aan het bellen. Allebei weer in de auto, zuigend op de laatste pepermuntjes. Het kwam er op neer dat Top Gear, het autoverhuurbedrijf in Alicante, geen transportbedrijf kon vinden dat die vrijdag met code rood bereid was ons te komen. Ondertussen waren we een paar uur verder. We mochten een taxi nemen en de volgende ochtend zou er een andere auto voor de deur van de B&B afgeleverd worden.

Broodjes

Ik was ondertussen onze missie van die ochtend nog niet vergeten. Daar was ook weinig kans op, want ondertussen hadden we behoorlijk wat honger gekregen. We lieten ons afzetten bij de eerste beste supermarkt in Huercal Overa: de Lidl. De taxi kwam ons over een half uur weer komen ophalen. Wachtend op een bankje begonnen we alvast aan de broodjes. De volgende ochtend stond er op het afgesproken tijdstip een vrachtwagen met oplegger voor de deur van onze B&B. De vervangende auto werd afgetakeld in het smalle straatje. Keren kon hij met geen mogelijkheid dus reed de lieve Spaanse chauffeur met zijn wagen verder over het hobbelige zandpad terug naar de hoofdweg. Ik keek hem na tot de stofwolken verdwenen. Hij was op de weg en wij? Wij konden veilig naar huis.

Het hele avontuur deed ons beseffen hoe fijn het is om in een druk landje te wonen. Nederland is overbevolkt, overgeorganiseerd daarom is hulp altijd snel onderweg.