
Meer dan veertig jaar heb ik ze al. Ik denk dat ik ze cadeau heb gekregen voor mijn tiende verjaardag, maar het zou ook mijn eerste communie geweest kunnen zijn. Toch weet ik pas sinds kort dat ze een fantastische eigenschap hebben, mijn Caran d’ Ache kleurpotloden. Met een penseel en wat water maak ik er een aquarel van.
Ze hebben jarenlang als weeskinderen in hun doosje gezeten. Het Zwitserse bedrijf Caran d’ Ache heeft de prismalo’s ongeveer tachtig jaar geleden uitgevonden. Je kunt ze nog steeds kopen. Ze zitten in een karakteristieke metalen doos waarop een afbeelding prijkt van een berglandschap. Tegenwoordig is dat de Matterhorn tegen een strak blauwe hemel. Op dat van mij staat het Chateau du Chillon aan het meer van Geneve. Ik heb er een verstekeling in zitten, het zwarte potlood is van Tom Tas. Verder zit er een enorme zwarte vlek op de onderkant van gemorste oostindische inkt.
Helemaal blij ga ik kleurend de zomer in. Volwassenen die kleuren dat is de nieuwste trend. Op NRC-lux.nl kun je bijvoorbeeld een prachtig kleurboek bestellen en een doos kleurpotloden, uiteraard van Caran d’ Ache. Zelf ga ik voorlopig door met mijn gehavende doosje.
Ik heb ook zo’n kleurdoos, ooit gekregen van mijn (ex)schoonouders. Ik dacht dat het gewone kleurpotloden waren en wist eigenlijk niet wat ik met aquarelpotloden aan moest. Misschien moet ik ze toch maar weer eens tevoorschijn toveren, na dit blogje krijg ik er weer zin in. 🙂
LikeLike
Leuk, ben benieuwd
LikeLike
Ah, heerlijk, dit logje ! Caran D’Ache, d’as kindernostalgie voor me ! Bedankt voor het ophalen van deze herinnering …
LikeLike
Graag gedaan, mijn wangen kleuren rood
LikeLike