Het zijn namen van koningen of prinsen, maar ik heb het over Willem van Hanegem en Louis van Gaal. Deze week is er veel aandacht in de media voor Willem van Hanegem. Iedereen uit zijn tijd als voetballer en trainer komt weer voorbij. Woensdag wordt hij 75 jaar.
Ik moest denken aan filmpje dat ik jaren geleden zag tijdens een training voor het werk. Het ging, geloof ik, over coachen en leiderschap. Twee elftallen van jochies en een enkel meisje speelden een wedstrijd tegen elkaar. Louis trainde uiteraard de kinderen in Ajax shirtjes en Willem was voor Feyenoord. Ik was gelijk verkocht.
Kijk zelf maar eens naar dit lieve filmpje. De beide heren zijn volkomen zichzelf. Wie zou jij willen als coach of als leidinggevende en waarom?
Louis geeft ruiterlijk toe dat hij slecht tegen zijn verlies kan, legt halverwege nog eens de strategie uit aan zijn clubje. Je ziet een knulletje onzeker kijken: ‘Dat kan ik nooit.’
Willem strikt veters, veegt een neus af aan zijn eigen mouw. Zegt alleen maar dat ze het geweldig doen en dat hij trots op ze is. Hij geeft ze het gevoel dat ze goed zijn zoals ze zijn. Ik krijg weer tranen in mijn ogen.
Gefeliciteerd Willem!