Tag: slapeloosheid

Geplaatst in Huis, tuin en keuken

Ik wil slapen

Gepost op door Karien Damen
De merels

Daar beginnen ze al. Voor mijn gevoel lig ik net in bed. De vogels, merels, zingen luid op zoek naar een partner en een territorium. Zij zijn ’s morgens altijd de eersten. Het is nog niet eens echt licht. Weten ze dan niet dat de kat nog buiten is. Een lekkere dikke merel om voor de deur te leggen. Gaat die andere nog harder zingen want hij is zijn maatje kwijt.

De randstadrail begint te rijden van Den Haag naar Rotterdam, van Rotterdam naar Den Haag. Pijnacker-Zuid ligt precies in het midden. De belletjes van de slagbomen, remmen en weer optrekken. Hoe vroeg moet je opstaan om de eerste trein te halen. Dan ben je toch niet goed wijs. Er is nog geen winkel of kantoor open.
De krantenjongen

Dan komt de krantenjongen de straat in gereden op zijn brommer. Hij is vandaag laat. Stopt bij de eerste brievenbus. Rijdt dan weer iets verder naar de volgende brievenbus, klepperdeklep. Op  naar de volgende brievenbus. Het geluid klinkt steeds verder weg. Zo die knul is de straat weer uit. Dan nog een krant in de straat hier achter en weg is hij weer. Op de fiets is veel gezonder joh.

Het begint al licht te worden, naast me klinkt gesnurk. Ik leg mijn hand op E. zijn schouder en zeg: je snurkt. Hij draait zich met een zucht op zijn zij. Nu moet ik wel op mijn linkerzij blijven liggen zodat ik nog een duwtje kan geven als het gesnurk weer begint.
Ik draai me toch weer op mijn rechterzij, omdat mijn arm in slaap valt. Mijn arm wel. Even ontspannen en aan niets denken. Nog even proberen te slapen. Waar is die ene oordop nu weer gebleven. Ik tast met mijn hand rond mijn kussen, niets. Ook eronder niet. Dan maar met dat oor op het kussen. Dus weer op de andere zij.
De buren

Bij de buren is de wekker al gegaan. Die staan door de week om zes uur op. Ik hoor geluiden in de badkamer, kraan open, kraan dicht. De trap naar beneden, weer naar boven, weer naar beneden. De voordeur en het portier van de auto. Zo, de buurman is de straat weer uit. Wat jammer nou, hebben ze de wasmachine aan gezet. Waarom nu, in het weekend is het veel goedkoper. Nog even en dan gaat de centrifuge weer. Eén keer maar, vandaag was het de fijne was.

Opstaan

Gebons op onze trap. Ja, hoor daar is de kat al aan de slaapkamerdeur, die heeft honger. Dat vijf kilo kat zoveel herrie kan maken. Ik wil nog slapen maar mijn voeten staan als vanzelf naast het bed. Het is zeven uur, de wekker is gegaan.