Gevonden: het boekje van het schoolkamp

Dit is zo leuk, ik moet het even kwijt.

In juni schreef ik over de afscheidsmusical van mijn jongste nichtje en het verschil met mijn eigen afscheid van de basisschool. Dat was met de hele klas een week op kamp in een boerderij. Met zeven klasgenoten zat ik toen in een groepje met de naam: Boekenwurmen. Bij mijn verhaal in juni maakte ik een tekening van hoe ik dacht dat ons logo eruit had gezien.

Schatkist

Van de week ging ik in mijn schatkist op zoek naar een foto van een feestje uit de jaren 90. Mijn schatkist is een witte houten kist waar ooit een kerstpakket heeft in gezeten en waarin alles wat ik niet weg wil gooien maar waar ik ook geen echte bestemming voor heb, is beland. Tussen de foto’s, ansichtkaarten en toegangskaartjes voor concerten vond ik helemaal onder in een blauw opschrijfboekje. Ik herkende het direct, dat was het boekje van het schoolkamp. Op de eerste bladzijde stond de tekening van een boekenwurm. Niet helemaal hetzelfde. De voelsprieten was ik vergeten.

In het boekje staat ook het programma, we speelden trefbal, hadden een speurtocht en een songfestival. De speurtocht met juf Veronica herinner ik me nog het beste vooral hoe ze ons aanmoedigde de andere groepen voor de gek te houden. Heel ondeugend voor boekenwurmen en we wonnen nog ook. Het kamp begon pas op woensdag. Bij de kerk gaf kapelaan Luijkx het startsein. Op vrijdagavond eindigde het kamp met een afscheidsviering in de kerk.

Gewoon braaf

Ik vond ook de namen terug van de kinderen die in mijn groepje zaten en de namen van de andere groepen. Volgens mij waren de laatste klas van de jongensschool en van de school in Galder er ook bij. Het boekje staat vol brave tekeningen en nog bravere liedjes zoals: “Geef mij kracht, heel mijn leven Heer.” Maar ook de regels rond het kamp: “De hele groep komt samen aan.” En: “In het dorp fietsen we achter elkaar en rechts.” Dat brave vonden we toen kennelijk heel gewoon.