Lentegevoel

De wind blaast zacht over mijn huid

Sneeuwklokjes openen hun kopjes in het gras 

Een glas thee bij mijn voeten

De wind blaast zacht over mijn huid

De eerste zonnestralen in de tuin

Vogels zitten op een kale tak

De wind blaast zacht over mijn huid

Sneeuwklokjes openen hun kopjes en kijken mij aan

Waarom toch dat glas thee aan mijn voeten? Geeft mij dat het ultieme lentegevoel? Ik heb geen idee. Dan ineens weet ik het. Ik heb een foto van het voorjaar dat ik eindexamen deed. Ik zit in de tuin te leren. Je kunt zien dat ik een koekje eet. Een glas thee staat bij mijn voeten. Op de foto kun je dat niet zien, maar ik weet het nog heel goed. Mijn armen zijn nog niet gebruind door de zon. De broekspijpen voorzichtig opgerold. Die tijd dus, ik haalde in dat jaar ook mijn rijbewijs, maanden geen verplichtingen, een heel leven dat nog alle kanten uit kan.