Bij het station in Nijverdal slaan we linksaf. Al snel vinden we de Regge. De steentjes van het fietspad knerpen onder onze banden. Een bekend geluid. Dit slingerende pad nemen we vaker. Je meandert hier mee met de rivier. Deze zomerse herfstdag in oktober genieten we van het weer en het mooie landschap.
De Regge mag zich weer vrij bewegen. Dit is in Hellendoorn gemarkeerd met een kunstwerk van Harry Schutte en een gedicht van Jan Verhoek:
de schone slaapster
sterven zal zij niet
maar zij zal honderd jaren slapen
de eeuw was lang
de bedding nauw
maar kijk
ze richt zich op
en danst weer als voorheen
de regge mooie vrouw
Net voor Rijssen laten we de schone slaapster achter en fietsen richting Wierden. Terug wil ik langs het Wierdense veld fietsen om een foto voor jou te maken van het veen. In het zwarte water zie je kleine polletjes om hoog steken. Ik vind dat zo mooi. Veel vogels strijken er neer voor een moment van rust. Als we stoppen en ik door het lange gras loop in de richting veen zie ik dat het helemaal is drooggevallen. De mini-eilandjes liggen in de modder.
Na de droge zomer is er nog steeds niet genoeg regen gevallen voor het herstel van de natuur. Zo eindigt een wolkenloze dag toch in een zorg. Ik hoop dat Leslie ons wat regen zal brengen.
Mijn tuin heeft weinig geleden van de droogte.
Maar dat is maar een detail bij de verdorde omgeving.
Bezorgde groet,
LikeLiked by 1 persoon
Het is in het oosten van het land veel droger geweest
LikeLiked by 1 persoon