Stadshart – Alzirr Coaching & Advies

Blauw met een goud randje

Gepost op 21 januari 201821 januari 2018 door Karien Damen

‘Wat vind je van het nieuwe stadhuis?’

‘Een beetje overdreven, vind je ook niet? Dat goud gaat nog wel, maar die gekleurde ramen dat had voor mij niet gehoeven.’

‘Dat dacht ik eerst ook, maar nu het ingericht is en je er mensen ziet zitten vind ik het wel aardig.’

‘Ik ga daar niet zitten hoor. Zitten ze op het terras te kijken of we wel werken.’

‘Ha, Ha ze weten toch dat we ambtenaren zijn.’

‘Ga jij nog naar die nieuwjaarsreceptie?’

‘Tuurlijk, zo’n kans krijg je maar één keer, de opening meemaken van het nieuwe stadhuis.’

‘Heb je dan niet gezien dat er een dresscode is?’

‘Dresscode?’

‘Ja, blue met een touch of gold.’

‘Daar is toch niets mis mee.’

‘Het is dat felle Zoetermeerse blauw met geel dat ze bedoelen. Hoe kunnen ze het verzinnen. Dat staat toch niemand, zeker mij niet.’

‘Nou, ik heb anders een heel leuk oker geel jasje gezien in de uitverkoop, Het is net goud, heel feestelijk. Ik denk dat ik dat nog even ga halen tussen de middag.’

‘Ja, jij kunt dat wel hebben, maar wat moet ik met geel.’

‘Wat ben jij weer Zoetermeers zuur aan het mopperen zeg.’

‘Zo jagen ze je toch op kosten, zeg nou zelf.’

‘Nou dan ga je toch lekker op tijd naar huis, ga ik wel alleen swingen in de nieuwe raadzaal.’

Voor mij bestemd

Gepost op 26 januari 201426 januari 2014 door Karien Damen

Best wel gaaf jasje van tricot, antraciet met lichtgrijze revers. Licht klassieke stijl. — Best wel gaaf jasje

Tussen de middag liep ik in het Stadshart van Zoetermeer een kledingzaak binnen. Op zoek naar een jasje in de uitverkoop. Niet dat ik een jasje nodig heb, maar eerder die week was ik een mooi jasje misgelopen en dat schiep een behoefte.

Dat mooie jasje was een petrol blue colbert van babyrib, bij V&D, afgeprijsd en ook nog in mijn maat. Omdat ik niet genoeg tijd had besloot ik de volgende dag terug te komen en het te passen. Als het er nog zou hangen was het voor mij bestemd. De volgende dag hing het er niet meer.

De kledingzaak waar ik tussen de middag binnen liep, had ook mooie jasjes in de aanbieding. Ik vond er een naar mijn smaak met wel 70% korting. Een klant voor mij bij de kassa, rekende net dolgelukkig een wit wollen vest af. Ze had weken gewacht tot er nog meer korting werd gegeven. Ik zei tegen haar: ‘Dan heeft u wel geluk gehad, want een ander had u voor kunnen zijn’. Ze reageerde laconiek: ‘Dan was het gewoon niet voor mij bestemd geweest’.

Dat was het dus met het blauwe jasje, het was gewoon niet voor mij bestemd. Wat een heerlijke levensfilosofie. Als ik een bepaalde baan of liefde niet krijg komt het simpelweg doordat die niet voor mij bestemd is. Die gedachte is veel prettiger dan het grondige zelfonderzoek waaraan ik mezelf onderwerp als iets mislukt.

Met zo’n instelling kun je je schouders rechten en opgewekt verder leven. Vervolgens komt er van zelf wat anders op je pad, bijvoorbeeld een grijs jasje.

Huis, tuin en keuken, Nieuws en politiek

Ik ben maandag wat later

Gepost op 12 januari 201412 januari 2014 door Karien Damen

Eerst was het half oktober, daarna half november en toen werd het half december. Deze week stond er op het bord aan de Leidsewallen in Zoetermeer: Vanaf 13 januari 2014, vervalt deze fietsroute definitief. Omdat er nu een datum staat en dat ook nog eens op een maandag is, ben ik geneigd het te gaan geloven. De fietsroute die ik gewend ben te fietsen naar mijn werk zal er anders uit zien. Vanaf maandag is het zo ver. In Zoetermeer is er dan een nieuwe verbinding tussen het stadshart en de wijk Palenstein. Deze is speciaal voor voetgangers en fietsers en loopt door een nieuw wijkpark.

Je kijkt er maanden, soms wel jaren naar uit, volgt de bouwactiviteiten en kunt je niet voorstellen hoe de nieuwe werkelijkheid er uit gaat zien. En ineens is het dan zover. Ik moet er in het begin altijd aan wennen en raak nogal eens de weg kwijt. Na een tijdje komt het moment dat ik niet beter weet en zelfs geen beeld meer heb van hoe het er vroeger uit zag. Stonden hier nu die bomen of toch daar?

Maar in dit geval heb ik toch twijfels of het morgen inderdaad zover is. De nieuwe fietsbrug eindigt nog ergens in een zandvlakte. In de richting van de Dorpsstraat zie ik alleen nog een zandpad. Er ligt een mooi fietspad langs de rand van het park. Alleen, dat eindigt in de bouwhekken. Het zou kunnen dat ik maandag wat later ben.