Het was al duidelijk op het moment dat mijn nichtje een cassettebandje kwam lenen. Ze zocht voorwerpen van vroeger voor de geschiedenisles op school. Toch duurde het nog tot deze week voor ik afscheid kon nemen van mijn verzameling cassettebandjes. Al jarenlang zitten ze opgesloten in een groot blik. Een apparaat om ze af te spelen heb ik niet meer. Het voelt alsof mijn herinneringen met de bandjes in de vuilcontainer zullen verdwijnen.
Een voor een heb ik ze door mijn handen laten gaan. Namen van nummers en muzikanten genoteerd die ik wilde bewaren voor de eeuwigheid. Dat werd een zalige middag YouTube kijken. Rare kapsels en kleding, de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw. Prefab Sprout, Les Negresses Vertes, Billy Bragg en Joe Jackson. Ik kende ze allemaal nog. En, hun muziek heb ik gelukkig al op een andere manier in huis.
Wat me nog meer opvalt in die berg bandjes, is dat er weinig originele opnames tussen zitten. Het meeste is liefdevol met een cassetterecorder opgenomen van platen en CD’s door mijn zus, broers en vrienden. De titels van de nummers zijn handgeschreven en bijna onleesbaar geworden, soms heeft iemand een plaatje er bij geplakt. Een doosje heb ik nog even bewaard. Het gaat om een bandje met muziek van Slade. Slade is van recht vooruit muziek. Hard, makkelijk in het gehoor liggend met alledaagse teksten. Dat is waarschijnlijk de reden waarom de titels op het doosje zijn ‘vertaald’ door een vriend. Het is bijna een gedicht geworden.
Fietsen totaan de meet
Twee kilometer breed
Wat mijn tante ‘s winters deed
Opoe die werd uitgekleed
Toen ik in mijn vingers sneed
…. en op mijn driewielertje reed
Boterhammen bij de vleet!
En voor ik het vergeet: Slade
Slade, wie kent ze niet? Met het nummer: Merry Xmas Everybody, stonden ze in 2017 nog in de top 2000, op plaats 1898. Maar omdat het nog lang geen kerstmis is een ander nummer.
Alzirr Coaching & Advies 