Tag: verlangen

Herfst, gekleurde gedachten, Karien Damen
Geplaatst in Huis, tuin en keuken

Herfst? Heerlijk

Gepost op door Karien Damen

Deze keer is het mij gelukt. Als het steeds vroeger donker wordt, wil ik een rem op de zomer zetten. Ik wil blijven genieten van buiten zijn. De zomer duurde dit jaar tot in oktober.

dscf0146 dscf0606

 

 

 

 

 

 

Toch gaat ook in mijn hoofd op een gegeven moment de knop om. Waardoor dat komt weet ik niet, maar ineens heb ik zin in warme truien, in knus binnen zitten of om in de storm te gaan wandelen.

waar in een onverbiddelijk gericht
de zomer langzaam voor het najaar zwicht,*

 

img_0329 img_0350

 

 

 

 

 

 

Herfst ruikt naar dood en verderf. Herfst geeft een pracht aan warme kleuren en heldere blauwe luchten. Herfst kan ook een dichte mist zijn waarin de wereld verstild. Je zou er dichterlijk van worden.

De wind schuift in de glazen wolken
lichtende wakken hemel open**

sam_0061

Kom maar op met die herfst en doe straks de winter er ook maar bij.
Zonder herfst is er geen verlangen naar de lente en de zomer.

img_0376

*) Herfst van Hanny Michaelis
uit ‘Verzamelde gedichten’
Van Oorschot 2006

**) Herfst van Maria Vasalis,
uit: Parken en woestijnen
Stols 1940

Geplaatst in Huis, tuin en keuken

Zomermuziek

Gepost op door Karien Damen

Een zachte brom van een sportvliegtuigje hoog in de lucht. Voor mij is dat het teken dat het zomer is. Het betekent met blote voeten in het gras, buiten eten en aardbeien. Het geluid alleen al is voldoende om het in mijn hoofd zomer te laten zijn.

Deze week hoorde ik op de radio een interview met een man die geluiden verzamelt. Zo had hij het geluid opgeslagen van een lier die gebruikt werd bij een mijn vlak bij Roermond. Deze klinkt weer heel anders dan de lier van de mijn bij Kerkrade. Dat liet hij ons op de radio allemaal horen.  Voor oude mijnwerkers zou dat een feest der herkenning zijn. Een herinnering aan de tijd dat ze jong waren en met collega’s zwaar maar belangrijk werk verrichtten

Misschien dat hij ook het geluid op wil slaan van een sportvliegtuigje hoog in de lucht op een zonnige zomerdag. Dan zou ik dat geluid kunnen afluisteren voor een herinnering aan mooie zomers uit mijn jeugd. Dat zou mooi zijn. Alleen vraag ik me af of het ook zo werkt.
De mijnwerker kan bij het geluid van de lier ook ineens het zwarte gruis onder zijn nagels voelen en daarmee misschien de benauwenis onder de grond. Zoals ik bij het horen van het geluid van het vliegtuigje, weer terug kan zijn bij het moment dat ik als kind, verdwaald was in de duinen. En dacht dat ik achterna gezeten werd.
Ik denk dat ik het maar hou op het spontane moment dat het geluid van een sportvliegtuigje mijn hoofd binnenvliegt. Dan onstaan er associaties die horen bij een prettig gevoel. Ik heb een hele zomersymfonie klaarliggen die past bij dit geluid.
Stemmen van kinderen in de verte, die op gaan in hun spel. Een dikke bromvlieg die verdwaalt door de keuken vliegt en tegen het raam opbonst. Gordijnen die opwaaien door de wind en zacht langs mijn armen strijken. De geur van pas gemaaid gras.
Het geluid van het vliegtuigje alleen is al voldoende om deze beelden bij mij op te roepen.  Het is het verlangen naar de zomer en het verlangen om de zomer vast te houden.