Schapen vind je overal

Ik leg mijn vondsten op de toonbank. Klaar om af te rekenen. De verkoopster achter de kassa, kijkt kort naar de berg sleutelhangers en roept dan naar haar collega: ‘We hebben een herder!’

Met een brede lach kijkt ze mij aan. Voordat ik een antwoord kan bedenken, roept haar collega terug: ‘Zit er ook een zwart schaap bij?’

Ik ben in de winkel van het informatiecentrum van Sallandse Heuvelrug net buiten Nijverdal. Hier kun je altijd  op leuke cadeautjes vinden. Deze keer voor mijn collega’s van De Binnenbaan. We zouden begin januari lekker gaan lunchen met het team.

Ik kijk naar het het bergje sleutelhangers voor mij. Er zitten een paar witte wollige schaapjes bij en een paar viltige die een kleurtje hebben. 

‘Nee, geen zwart schaap vandaag. Het is voor mijn afscheid en dan heb ik een gedicht over schapen. Gelukkig ben ik er uit, want als een een herder dwaalt, dolen de schapen.’ Daarna is het hek van de dam, schapen vliegen over en weer. Tot slot doet de verkoopster met de opmerking: ‘Er gaan vele makke schapen in een hok,’ mijn aankoop in een klein zakje. Lachend nemen we afscheid van elkaar.

Het werd een mooi afscheid van De Binnenbaan. Lieve woorden, een lach, een traan en onverwachte cadeau’s. Een kookboekje met ieders favoriete recept, een broodtrommeltje met mijn eigen logo en fijn leeswerk. 

En nu zit er een schaap mij verloren aan te kijken. Het is er een met een krullende witte vacht. Achtergebleven op de tafel na de lunch. Vergeten door wie? Ik weet het niet. Och, ik zal hem maar zachtjes gaan aaien.