Het verhaal van de ananas

Er was eens…… zo beginnen alle verhalen en dus ook het verhaal van de ananas. Er was eens een ananas die woonde in Pijnacker. Nu zul je denken: Is dat niet een beetje vreemd, een ananas in een dorpje in Zuid-Holland? Dan heb je groot gelijk, dat is inderdaad vreemd. En wat nog vreemder was: de ananas had zelf niet in de gaten dat ze een ananas was.

De ananas dacht al een tijdje na over wat ze wilde worden als ze later groot was. Ze was al 55 jaar en had ondertussen van alles gedaan en meegemaakt. Ze ging om goede raad op bezoek bij een wijze heks, tegenwoordig heet dat een coach. Samen bedachten ze een plannetje. De ananas zou weer gaan doen waar ze altijd het meeste plezier aan had beleefd. En dat was beleid maken. Tegelijkertijd zou ze ze naar de Kleine Tiki in Breda gaan, om te leren hoe ze met haar kennis en ervaring, jonge collega’s op weg kon helpen. Ze wilde zelf een wijze heks worden.

Op een afdeling Beleid kon de ananas aan de slag als senior. Ze kon haar geluk niet op. Helaas klikte het niet met haar nieuwe bazen. Die waren gewend aan appels en peren. Een ananas had ze wel leuk geleken voor een keertje, zo vernieuwend en creatief. In de praktijk viel het ze echter ze tegen. De ananas begreep er niets van, altijd was ze geprezen om haar werk en haar inzet.

De twijfel knaagde aan haar: Ik kan het niet meer, ik heb ergens iets gemist. 

Maar ze werd ook boos: Ik zal ze eens wat laten zien, potdorie. 

Gedreven door haar woede werkte ze zich drie slagen in de rondte. Zelfs op kerstavond zat ze nog te werken, want alles moest perfect in orde zijn. Maar het hielp allemaal niets. Al het moois dat uit haar handen kwam, werd afgekeurd. Ze stuurden haar de laan uit. Helaas was er niet direct ander werk en toen werd de ananas ziek. De boosheid zat in haar lijf.

Ze mocht op proef komen op een andere afdeling. De ananas was nu een stuk kleiner en een beetje achterdochtig geworden. Elke dag vreesde ze dat ze haar weer zouden vertellen dat ze niet geschikt was voor het werk. Gelukkig gebeurde dat niet. Haar nieuwe collega’s waren blij met de ananas en noemde haar onze verbaasde kabouter. Ze groeide weer en werd talentversneller.

Ondertussen leerde ze op de Tiki om te gaan met alle verwarrende emoties. Onderwerpen genoeg uit het dagelijkse leven om kunstzinnig te verbeelden. De gesprekken met gelijkgestemde zielen, ontdooide haar hart. Alles viel op zijn plek. Het versnellen van talenten van collega’s en het kunstzinnig dynamisch coachen pasten perfect in elkaar. Groei ontstaat als je werkt vanuit kracht en je talenten aandacht geeft.

Kunnen vergeven is nog lastig voor de ananas. Op goede dagen lukt het haar. Maar soms komt er nog woede als een opvlieger naar boven. Maar ze weet: dat helpt haar niets. Het verleden wordt nooit beter, maar ze voelt zich wel held van het verhaal.

Maar

Een ananas staat fier overeind

Draagt een kroon

En is zoet van binnen