Gezocht: een poëtische ambtenaar

Ik heb een oproep geplaatst voor een tekstschrijver, iemand die onze teksten een beetje kan leesbaarder kan maken voor onze inwoners. Niemand heeft gereageerd.

Vind je het gek, bij het woord tekstschrijver denk ik niet aan iemand die zelf nog wat toevoegt aan jouw verhaal. Niemand wil toch saai zijn. Wat jij zoekt is een poetische ambtenaar.

Poetisch?

Poëtisch: Als van een dichter, mooi, romantisch.

Een ambtelijke dichter dus?

Nee, die staat aan je graf als je alleen maar schulden nalaat. Je krijgt dan een laatste groet van overheidswege.

 

 

 

 

 

Een romantische ambtenaar dan?

Dat is iemand die je levenslessen mee geeft als je in het huwelijk treedt.

Een poëtische ambtenaar, geen idee wat het is, jij?

Iemand die een authentiek verhaal kan vertellen.

Wat is dan een authentiek verhaal?

‘Dat zijn verhalen waarin mensen kwetsbaar durven zijn. Niet op een rauwe en onverwerkte manier. Of met zoveel hysterische emoties of schaamteloosheid dat het de ander overdondert.
Het is eerder met fijngevoelige aandacht voor het kleine. De verteller heeft het doorleefd en kan er betekenis aan geven.
Dat ontroert.
Het is namelijk pas authentiek als de ander het gelooft.
En dat doe je door consequent te zijn: what you see is what you get.’

(Sigrid van Iersel)

Heel mooi gezegd, maar daar moet je toch niet voor bij ambtenaren terecht. De beste van ons land schrijven zo:

‘Voor de uitbreiding van de capaciteit zijn extra middelen beschikbaar, onder de voorwaarde dat de flexibiliseringsagenda wordt doorgezet en dat de knellende kaders waaronder sectorspecifieke beperkingen ten opzichte van de Arbeidstijdenwet, worden weggenomen.’

Dat staat in het fonkelnieuwe regeerakkoord en Japke-d Bouma kreeg er jeuk van. Net als Jet Bussemaker:

‘Dat er énorm veel woorden nodig zijn om te vertellen dat je heel weinig gaat doen. Wóllig! De meest voorkomende woorden die ik zie: discussie faciliteren, onderzoek doen, zorgvuldig handelen. Zorgvuldig handelen! Ik ken níémand die niet zorgvuldig wil handelen als we het hebben over abortus, voltooid leven of embryo-onderzoek.’

Dat wordt nooit wat met ambtenaren.

 

 

 

 

 

Hoezo niet, als we ze nou gewoon een beetje kietelen, zeggen dat je bij twijfel er juist voor moet gaan. Dat op je bek gaan niet erg is als je het maar met zwier doet. Dat je jezelf niet al te serieus moet nemen, anderen zijn al serieus genoeg.

Ik weet wel iemand!