Mister Green Boots

De jongeman kijkt lachend en vol zelfvertrouwen naar de fotograaf. Hij heeft zijn uitrusting al aan. Klaar om de Mount Everest te gaan beklimmen. Op de achtergrond zie ik een schitterend berglandschap, de lucht is blauw, de zon schijnt fel. Op de volgende foto zie ik de achterkant van een vaalrood jack in de sneeuw. Het is een foto van dezelfde jongeman. Hij heeft de top gehaald, maar de weg er naar toe was moeizaam en duurde veel te lang. Daardoor had hij te weinig zuurstof over en moest hij in de nacht aan de afdaling beginnen. Op het punt waar hij nog steeds ligt was hij zo moe dat hij tegen een rots aan wilde rusten. Volledig uitgeput is hij doodgevroren.

Hij ligt daar al tientallen jaren, gewoon op de route naar de top. Ze hebben hem Mister Green Boots genoemd, vanwege de opvallende kleur van zijn schoenen. In de loop der tijd is hij een beetje verschoven zodat klimmers niet over hem heen hoeven te stappen. Ik kwam de foto’s tegen toen ik op zoek was naar informatie over alpinisme en op het artikel The twenty most famous deads on the Mount Everest klikte. Sindsdien krijg ik hem niet meer uit mijn hoofd. Vooral de opmerking in het artikel dat andere klimmers hem in die ongelukkige nacht hebben moeten hebben horen huilen, laat me niet los. Waarschijnlijk waren ze er zelf ook niet al te best aan toe. Hoe zou je je voelen als je een mens in nood niet kunt helpen? Dat er maar ėėn ding nog telt en dat is je eigen leven.

Ik verplaats me in zijn moeder. Zij zou niets liever willen dan dat haar kind thuis komt en daar niet als een vale vlek hoeft te blijven liggen. Waarschijnlijk kan hij daar niet weggehaald worden. Een helikopter schijnt in de ijle lucht op 8000 meter hoogte niet te kunnen vliegen. Als ik iemand zie lopen in een rood gewatteerd jack denk ik meteen aan Mister Green Boots. Een andere onfortuinlijke klimmer, een Amerikaanse vrouw, werd tenminste nog door andere klimmers bedenkt met een vlag.

Deze week begint het klimseizoen weer. Velen maken zich op om hun droom waar te maken en gaan in een bijna file-achtige optocht de helling op. Ze wanen zich net zo onsterfelijk als Mister Green Boots op de eerste foto.