Het was een druk weekje. Gelukkig zijn alle festiviteiten voorbij en hebben we tijd om mijn verjaardag in huiselijke kring te vieren. Het vierkante pak dat Max me voorzichtig in de handen drukt, vertelt me niet veel over wat er in zit. Dat is jammer, want Max houdt angstvallig mijn gezicht in de gaten. Ze wil direct mijn reactie peilen en ik stel haar niet graag teleur. Max is wat dat betreft zo gevoelig. Dat komt door haar Argentijnse roots. In dit kikkerlandje zijn we ook veel te eerlijk voor haar. Ik trek het papier los en sta direct voor een raadsel, een citruspers. Wat wil ze me daar nu mee zeggen?
‘Moet ik daar soms de appeltjes van Oranje mee uitpersen?’ grap ik. De meiden lachen met me mee. Al draait Amalia met haar ogen. Alsof ze wil zeggen: ‘foute grap, pap.’
‘Nee,’ briest mijn lieftallige echtgenote, ‘nu doe je weer een beetje dom. Ik zou zo graag willen dat jij weer eens, net al vroeger, een ontbijtje voor me maakt in plaats van het personeel.’
Schrijfopdracht werkgroep Proza (bibliotheek Zoetermeer) Stap 1: Associeer op een voorwerp uit de keuken Stap 2: Stel je voor Willem Alexander krijgt dit voorwerp cadeau voor zijn verjaardag, schrijf vanuit zijn gezichtspunt een kort verhaal
Alzirr Coaching & Advies 