Back to school again

Zal ik twee van die zwarte schriftjes nemen of neem ik er ook één met een kartonnen kaft?

Verderop liggen ook nog exemplaren met meer kleur. Ik ben in de Hema en krijg een nostalgisch gevoel, eigenlijk altijd in deze tijd van het jaar. Het is het spannende gevoel dat aan het eind van de zomervakantie komt: Weer terug naar school in een nieuwe klas met nieuwe frisse spulletjes en toch ook weer terug naar normaal. Het ritme van roosters en taken, van elke ochtend vroeg op staan en het normale ritueel afwerken.

Voor mijn werk koop een zwart schriftje, met een soepel leerachtig kaftje. Er zit een elastiekje aan de zijkant. Hier kun je een pen insteken. Ziet er keurig uit, een vintage notebook. Ik kan er mijn aantekeningen makkelijk in terug vinden en de batterij hoeft niet opgeladen te worden.

Voor de opleiding aan de Kleine Tiki koop ik een schriftje met een harde kaft van bruin karton. Het oogt erg saai, maar in mijn hoofd zie ik al de pasteltekening die ik er op ga maken. Dit schriftje ziet er na een paar maanden heel anders uit. Het gaat mee in een tas met nog natte kunstwerken en kleiopdrachten.

Beide schriftjes vervullen dus een beetje de functie die een schoolagenda had. In de brugklas gebruikte ik de agenda die we van school hadden gekregen. Ik had toen nog niet in de gaten dat dat niet erg cool is.

Met je schoolagenda liet je zien wie je was.

Van latere jaren herinner ik mij een roze agenda van Ryam die ik bewerkt had met inkt en een zwarte popagenda. Jammer dat ik ze niet meer heb want ze fungeerden ook een beetje als dagboek. Uiteindelijk vond ik het juist weer cool om met een suffe agenda van de school rond te lopen. Houding:

het kan mij niet schelen wat je van me denkt.

Met een blij gevoel en met mijn nieuwe schriftjes ga ik naar huis. Back to school, een blij terug naar normaal gevoel totdat het weer normaal is. Dat duurt bij mij tegenwoordig nog maar een week.