Iedereen noemde mij Karientje. Mijn tantes hadden het naar goed Brabants gebruik over: ‘Ons Karientje.’ Ik heette dus Karientje tot de eerste dag in de brugklas. Dat was een spanningsvolle dag, ik ging voor het eerst helemaal op de fiets naar Breda en kwam voor het eerst met jongens in een klas. Iedereen moest zijn naam noemen en ik zei dat ik Karientje heette, Karientje Damen. Er werd gelachen. Ik kreeg het warm en de gedachten dat ik daar met een rood hoofd zat, maakte het nog erger. Ik had weer eens iets doms gedaan zonder goed in de gaten te hebben wat. Sinds die dag heet ik Karien. Ik vind het wel een stoere naam met die K aan het begin en maar tweelettergrepen.
Vandaag ben ik eens gaan kijken wat er nu eigenlijk op mijn geboortekaartje staat, Karientje of Karien.
Met grote vreugde geven wij U kennis van de geboorte van onze dochter
Catharina
Bij het H. Doopsel ontving zij de namen: Catharina Anna Maria
Meer niet, geen: ‘en wij noemen haar’ of “haar roepnaam is’, niets. Ik kan er niets anders van maken, ik heet Catharina.
Catherina of Catharina? Of Katrien?
LikeGeliked door 1 persoon
Dat laatste wordt dan al gauw gevolgd door Duck
LikeGeliked door 1 persoon
En dan heb ik me ook nog vertypt
LikeLike
Karien Damen of Katrien Duck: KD, die associatie is te gemakkelijk. Karien vind ik een mooie originele naam.
LikeGeliked door 1 persoon
Gelukkig heet ik Henkie, euh… Henk of eigenlijk… Hendrik Jan. Mijn neven en een oom noemen mij nog steeds Henkie.
Left RedEye kan ik verder nergens terugvinden!?!?
LikeLike
Mijn man heet ook weleens Henk, maar dat is geen goed teken. Henkie is al vriendelijker
LikeGeliked door 1 persoon
Zolang het maar geen gekke Henkie is. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Wat grappig, dat je daar nu pas achter komt. 🙂
LikeLike
Karien klinkt stoer en hoort bij een stoere vrouw die weet wat ze wil.
LikeGeliked door 1 persoon
Je fleurt mijn hele dag op Gemma
LikeLike